ล่ารักทะเลทราย

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ก็ฟังเงียบๆ แต่ถ้าอยากให้ฉันทำอะไร จะแหกปากก็เชิญ ยิ่งดิ้น...ฉันยิ่งไม่ปล่อย หรือ เธอไม่อยากให้ปล่อย ถึงได้เต้นเป็นปลาถูกทุบแบบนี้”

คนถูกปิดปากส่ายหัวดิก เขาได้ทีเลยขู่สมทบ เธอจึงหยุดต่อต้านอย่างฉับพลัน เสื้อตัวนอกชื้น จนเห็นเป็นรอยบิกีนี่ข้างใน คนที่เหลือบเห็น เกิดใจเต้นตึกตักไม่รู้สาเหตุ พยายามข่มใจ เบนสายตา หนีจากทรวดทรงองค์เอวอรชร เลื่อนขึ้นจดจ้องใบหน้าซีดเผือดของเจ้าหล่อนแทน

“ทางที่ดี เธอควรเก็บข้าวของ แล้วรีบไปจากโรงแรมนี้ดีกว่า ภาษาอังกฤษเธอแข็งแรงดี น่าจะฟังออกและเข้าใจที่ฉันพูด”

หญิงสาวส่ายหน้าอีกหน ก่อนจะเริ่มดิ้นอีกครั้ง ฟีลาสเลยโถมตัวกดทับ จนแผ่นหลังเธอแทบเป็นผืนเดียวกับกำแพง สัญชาตญาณสั่งให้รีบหาทางเอาตัวรอด มัลลิกาเลยงับฟันคมๆ ลงบนมือ ที่อุดปากเธอไว้เต็มเขี้ยว ได้ผล...ชายหนุ่มสะบัดมือเร่าๆ ร้องโอ๊ย เผลอตัว เลยเปิดโอกาสให้มัลลิกาดิ้นจนหลุดจากการเกาะกุม

“ยัยตัวแสบ!...”