Rewrite บันทึกลับสลับเป็นตาย บทที่ 2 (EPUB)

หลังจากที่ตื่นจากฝันร้าย ฉันก็รู้สึกคลื่นไส้จนแทบจะอาเจียน ปวดหัวอย่างรุนแรงจนภาพตรงหน้าพร่ามัวไปหมด ฝันร้ายที่ไม่อยากเห็นมันวนเวียนไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดตอนนี้มันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว เข็มนาฬิกาชี้ไปที่เลข 12 บ่งบอกให้รู้ว่าเป็นเวลาเที่ยงคืนและเริ่มต้นของเช้าวันใหม่ บรรยากาศของคืนวันหิมะตกหนักยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเป็นพิเศษ
‘วันนี้เป็นวันที่เท่าไหร่แล้วนะ? ตอนนี้ฉันคุยกับพวกนายมาครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ?’
ถึงพวกเราจะพูดคุยกันไปแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา แต่ฉันก็จะรับฟังมันไม่ว่าจะเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ตาม ฉันรักพวกนายนะ…ฉันชอบที่จะอยู่กับพวกนายถึงมันจะแย่สักแค่ไหน แต่ทุกๆวัน ตั้งแต่ที่ฉันรู้จักกับพวกนาย ฉันก็มีความสุขมากๆ เลย พอคิดดูอีกทีก็ถึงเวลานั้นพอดิบพอดี
ระหว่างที่พวกเรากำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องชมรม ฉันก็คิดทบทวนเรื่องต่างๆ แล้วมองพวกเขาอยู่ห่างๆ มันเป็นภาพที่ฉันจดจำมันได้ดีเพราะเห็นมันมานับครั้งไม่ถ้วน ตอนนี้พวกเราก็กำลังพูดคุยเกี่ยวกับ ‘บันทึก’ เหมือนเช่นเคย ตัวฉันเองก็นั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ
ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ฉันก็จะรอเสมอ แต่ว่านะ…ในที่สุดวันที่ฉันไม่อยากให้มาถึงก็มาถึงจนได้ พวกเขายังคงคุยเสียงดังกันตามประสาวัยรุ่น ฉันนั่งฟังพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ และพยายามทำให้เหมือนกับวันอื่นๆ ที่ผ่านมา
“กลับกันเลยไหม?”
เขาถามฉันเหมือนอย่างเคยด้วยท่าทีเขินอาย ฉันพยักหน้าพลางยิ้มรับแล้วเดินตามเขาไป วันนี้แล้วสินะ ถึงบรรยากาศมันจะแปลกไปจากทุกทีแต่ผลลัพธ์ก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง…
“วันนี้ลองเดินไปทางสถานีดีไหม ตะ...แต่ไม่มีอะไรหรอกนะแค่อยากจะเดินเล่นเฉยๆ เท่านั้นเอง”
“อื้ม ได้สิ ตามใจนายเลย”
พวกเราเดินไปคุยไปกันประมาณครึ่งชั่วโมงกว่าๆ จนมาถึงสถานีรถไฟ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มาที่นี่เพราะปกติฉันและเขามักจะกลับด้วยรถโดยสารแต่ถึงอย่างนั้นฉันก็เคยมาที่นี่ตั้งหลายครั้งเพราะเขา ฉันเดินตามเขาไปและยืนรอสัญญาณไฟให้กลายเป็นสีเขียวเพื่อที่จะข้ามถนนไปอีกฝั่ง
ใกล้จะถึงเวลาแล้วสินะ…