เมื่อหัวใจต้องมนตร์รัก ภาค 1

"ไม่ได้รักกันแบบนั้น"
หญิงสาวทวนคำพูดของคนที่คร่อมทับร่างบางของตัวเองอยู่ ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ จนกลัวว่าคนที่คร่อมเธออยู่จะได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นตึกตักๆ
"...ใช่ เหมือนที่เราสองคนรักกันไงล่ะ"
รอยยิ้มกริ่มของชายหนุ่มสร้างความปั่นป่วนให้กับเธอเป็นอย่างมาก หญิงสาวเริ่มรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองร้อนผ่าว สายตาที่จ้องมองมาสื่อความนัยให้จนเธอแทบจะละลาย ก่อนจะโต้ตอบคำพูดของชายหนุ่ม
"รัก ใครเขารักคุณไม่ทราบ"
"ก็คุณไง คุณรักผม คุณหึงผมไม่ใช่หรือไงฮันนี่"
"ไม่ใช่...ฉันไม่ได้รัก ไม่ได้หึงคุณสักหน่อย...คุณอย่าหลงตัวเองมากนักเลยคุณกาย"
หญิงสาวตอกย้ำคำพูดของตัวเอง ก่อนจะดิ้นหนีร่างหนาที่กดทับลงบนตัวเธออีกครั้ง
"อื้ม...ยังงั้นเหรอครับ?...ผมไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย ว่าแต่คนโบราณมักจะบอกว่าผู้หญิงปากไม่ตรงใจ คุณเองก็ทำให้ผมไม่เชื่อนะ เรื่องที่คุณบอกว่าไม่ได้รักผมน่ะ เอาแบบนี้ดีกว่าเรามาแข่งกันดีไหมว่าผมจะทำให้คุณตกหลุมรักได้หรือเปล่า ดีไหมครับ"
"ไม่ดี...ฉันไม่แข่งอะไรกับคุณทั้งนั้นแหละ"
หญิงสาวโต้ทันควัน ไม่อยากให้ตัวเองใกล้ชิดกับภควัติมากเกินกว่านี้อีกแล้ว เธอไม่อยากจะเข้าใกล้เขา ผู้ชายอันตราย
"หรือว่า คุณไม่กล้าแข่งกับผม...ที่แท้คุณก็ไม่แน่จริงนี่นา"
เขารู้จุดอ่อนของหญิงสาวเป็นอย่างดี คนหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีแบบน้ำผึ้งจะไม่ยอมให้ใครมาท้าทายแบบนี้เป็นอันขาด เขาจึงยิ้มยั่วหญิงสาวพลางดันตัวออกห่างจากร่างบางที่นุ่มนิ่มไปทั้งตัว
"ใครว่าฉันไม่กล้า แข่งก็แข่งสิ ฉันไม่กลัวคุณหรอก"