ควันสวาทรอยทราย

กัสฮาล นายพลหนุ่มแห่งแคว้นทะเลทรายที่ไม่ยอมศิโรราบต่อผู้ใด หากแต่เพียงเห็นหน้า กรกวี หัวใจเขาก็ถูกบั่นจนละลายเสียแล้ว


“ปล่อย!”
เสียงแหลมแผดร้อง สะบัดข้อมือให้หลุดพ้นจากพันธนาการจับกุม แต่มันเหมือนคีบเหล็กตัวเขื่อง ยิ่งสะบัดมือหนายิ่งล็อกข้อมือบางแน่นขึ้น
“ฉันบอกให้ปล่อย!!! ช่วยด้วย!!!”
เสียงแหลมร้องต่อก่อนร่างเล็กจะถูกดันไปชิดกำแพงห้องเก็บของ แสงไฟสลัวทำให้ดวงตากลมตื่นตกใจประจันหน้ากับดวงตาสีมรกต ที่มองหล่อนราวกับกำลังฉีกทึ้ง กลิ่นเหล้าจากลมหายใจของเขาฟ้องว่าเขาผ่านการดื่มมาอย่างหนัก
“คุณ!” กรกวีตกใจไม่น้อย “ทำบ้าอะไรเนี้ย”
“บ้าหรอ” เรียวปากแสยะยิ้มเล็กน้อย “แล้วเธอล่ะไม่บ้ากว่าฉันหรอ เพิ่งมาเที่ยวแท้ๆ หาผู้ชายควงได้แล้ว ขาก็เพิ่งถอดเฝือก ยังจะมาเที่ยวผับดื่มเหล้ากับผู้ชาย ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนเขาทำกัน” น้ำเสียงตำหนิทำเอาอีกฝ่ายโกรธเคือง
“มันจะมากไปแล้วนะ ฉันจะไปเที่ยวไหนมาไหนก็เรื่องของฉัน ฉันโสด อยากจะควงใครก็ได้”
“อ๋อหรอ” เขาลากเสียงยาว ยั่วโมโหหล่อน ขณะฝ่ามือหญ่จับข้อมือบางตึงไว้กับกำแพงเหนือศีรษะ ร่างกายกำยำทาบทับหล่อนจนลมหายใจรินรดต้นคอ