โซ่รักเพลิงพิศวาส

นิยายเรื่องนี้ มีฉากรุนแรงที่พระเอกกระทำต่อนางเอกค่อนข้างมาก
พระเอกร้ายระดับร้อย ปากร้ายใจหยาบช้า
นิยายแนวดราม่า ปวดจิตปวดใจ นะคะ


“…อย่าลืมกินยาคุมล่ะ เพราะถ้าคุณท้องขึ้นมา ผมจะไม่รับผิดชอบแม้ว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกของผมก็ตามและให้คุณรับรู้เอาไว้ว่าถ้าหากคุณท้องขึ้นมาจริงๆผมก็จะไม่รักเด็กคนนั้นแน่นอน!”
“แม้เขาจะเป็นลูกของคุณอย่างนั้นเหรอคะ?”
“ใช่ เพราะผมถือว่า ผมไม่ได้ตั้งใจให้เขาเกิดมา”

เพราะความโกรธแค้นในอดีตมันยังคงฝังอยู่ในส่วนลึกหัวใจของเขา เมื่อเธอกลับมา สิ่งที่เขาจะทำคือแก้แค้นเธอให้หนำใจโดยไร้ความสงสาร ความปรานี และแม้กระทั่งความรัก

เธอต้องใช้หัวใจและร่างกายปรนเปรอความใคร่ให้เขา เพื่อลูก
แต่วันเวลาผ่านเลยไป กลับกลายเป็นว่า ที่เธอยอมเขานั้นเป็นเพราะรักที่มีในหัวใจ ใช่ทำตามเงื่อนไข
เงื่อนไขที่เขาได้กำหนดขึ้นมา นั้นได้สร้างเจ้าตัวน้อยโดยที่เขาไม่รู้ตัว แต่พอรู้ว่ากำลังจะมีลูกอีกคน เธอคนนั้นกลับเดินจากไป…
เขาจะทำอย่างไรที่จะได้พบเธอและพาเธอกับลูกมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง เขาต้องยอมแลกด้วยสิ่งใด ถึงจะตามเธอกลับมา
ต้องเสียใจเท่าไหร่
ต้องทุกข์ทรมานแค่ไหน
ต้องอดทนมากเท่าไหร่
จึงจะตามหัวใจได้มาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

"นอนกับผม แล้วคุณจะได้เจอลูก!"
******************
ตัวอย่าง

“ลูกฉันอยู่ไหน?” น้ำเสียงห้วนเอ่ยถาม
“คุณเป็นแม่ของเด็กเหรอ…”เขาตอบหน้าตายทำเสียงเรียบราบจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่
“นี่คุณ ฉันทำตามเงื่อนไขแล้วคุณก็ต้องรักษาสัญญาสิ”
“เงื่อนไข สัญญาอะไรผมจำไม่ได้” ยังก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือโดยไม่สนใจคนที่นั่งอยู่บนเตียงที่ใจเธอนั้นกำลังจะลุกเป็นไฟ
“นี่คุณ…ฉันถามว่าลูกฉันอยู่ไหน เอาลูกฉันคืนมา” สุดจะทนได้แต่ตะคอกเสียงสูงใส่จนเขาต้องหันมาบีบเม้มที่ปากเธอเอาไว้กัดฟันกรอดแน่นอย่างเอาเรื่อง
“หุบปาก! คุณไม่มีสิทธิ์ ไม่มีแม้แต่ความเป็นแม่ อย่าลืมสิว่าฐานะตอนนี้ของคุณคืออะไรสงบเสงี่ยมเจียมตัวก่อนจะดีกว่าไหม ไว้ทำตัวเหมือนแม่คนเมื่อไหร่ค่อยมาหาผมก็แล้วกัน เผื่อรับไว้พิจารณาเป็นพี่เลี้ยงเด็ก”
“แต่เราสัญญากันแล้วนี่คะ ถ้าฉันทำตาเงื่อนไขคุณจะยอมให้ฉันได้เป็นพี่เลี้ยงน้องดา แล้วฉันก็ทำตามทุกอย่างแล้วคุณจะมากลับลำแบบนี้ไม่ได้นะ” หญิงสาวพยายามหาเหตุผล
“เรื่องของผม มันเป็นสิทธิ์ของผมและน้องดาก็คือลูกของผมคนเดียวเท่านั้น”
“ไม่นะตุลย์ ได้โปรดเถอะนะคะ ชาร์ยอมทุกอย่างขอแค่โอกาสได้ดูแลลูกจะได้ไหมคะ” น้ำเสียงอ่อนลงและออดอ้อน ตุลยากรยิ้มเยาะที่มุมปากก่อนจะปรายตามองเธอที่เกมนี้เขาต้องชนะอีกครั้ง
“ถอดเสื้อผ้าออกซะ คืนนี้คุณต้องทำหน้าที่พี่เลี้ยงผู้ใหญ่อย่างผม ถ้าคุณสอบผ่านจะมีสิทธิ์เป็นพี่เลี้ยงเด็กของลูก…”