นางร้ายแสนรัก

“บัวไม่ใช่คนที่อยากถอนหมั้น ทำไมบัวต้องเป็นคนไปบอกคุณป้าว่าอยากยกเลิกการหมั้นด้วยล่ะคะ”
รพินท์ถามพิรัลกลับไป นี่หรือคือสิ่งที่เธอควรได้รับจากคนที่เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อนยังบอกว่าจะแต่งงานกับเธอ แต่ตอนนี้เขาถึงกับขอร้องให้เธอไปถอนหมั้นเพราะจะกลับไปหาคนที่เขารักโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของเธอเลย
“บัว…”
“เลิกพูดเถอะค่ะ บัวไม่อยากฟัง”
เธอบอกออกไปเสียงดัง
“พี่ขอโทษ”
“ขอโทษ? พูดง่ายจังเลยนะคะ บัวเคยให้โอกาสพี่พิรัลแล้วในการให้เลือกว่ายังอยากแต่งงานกับบัวไหม พี่พิรัลก็เลือกบัวมาตลอด จนกระทั่งวันนี้... วันที่บัวไม่ให้โอกาสพี่เลือกแล้ว พี่กลับมาขอให้บัวไปบอกคุณป้าว่าอยากถอนหมั้น เพียงเพราะว่าพี่เจอคนที่พี่รักแล้ว”
รพินท์พูดออกมาอย่างอัดอั้นตันใจพร้อมกับใช้หลังมือปาดน้ำตาออก เธอไม่ชอบตัวเองตอนนี้เลย ไม่ชอบและไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้คนที่หักหลังความรักของเธอเห็นแบบนี้
“ไม่ว่าจะในฐานะคู่หมั้นหรือในฐานะน้องสาว พี่พิรัลก็ใจร้ายกับบัวที่สุด” เธอตัดพ้อเขาเสียงเบา
“บัว… พี่ขอโทษ”
“เลิกพูดคำว่าขอโทษสักที ถ้าพี่พิรัลคิดว่าการทำแบบนี้กับบัวแล้วบัวจะยอมจากไปง่ายๆ คิดใหม่นะคะ ในเมื่อพี่ยื่นความเจ็บปวดให้บัว บัวก็จะทำให้พี่และผู้หญิงคนนั้นได้รู้เหมือนกันว่าไม่มีอะไรได้ไปง่ายๆ บัวจะไม่ถอนหมั้น บัวจะอยู่ขวางความรักของพี่!”