เชลยรัก

“ชรี...ชรี! ผมทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ผมต้องได้จูบ ได้กอดชรี ไม่อย่างนั้นผมคง...”
เลยไม่รู้ว่าเขาคงอะไร เนื่องจากปากพูดกระเส่าแทบจะชิดริมฝีปากหล่อน นาบลงมาปิดปากเผยอด้วยความตกใจ แปลกใจ ปนความรู้สึกอื่น เป็นต้นว่าตื่นเต้นระคนหวาด ของหล่อนเสียก่อน
กัณห์ชรีไม่ได้ดิ้นรนขัดขืน หล่อนแก้ตัวให้กับตัวเองว่าเป็นเพราะมัวแต่ตกใจ แต่หลังหายตกใจไปตอบสนองจุมพิตของชายหนุ่มอย่างเต็มอกเต็มใจ หล่อนไม่มีคำแก้ตัว
กัณห์ชรีไม่เคยรู้สึกว่าในร่างกายของหล่อนนั้นมีไฟ แต่จูบและสัมผัสแนบชิดของแทน ทำให้ต้องคิดว่าในตัวอาจหล่อเลี้ยงด้วยลาวาร้อนแทนที่จะเป็นโลหิตธรรมดา และเวลานี้ลาวานั้นก็เตรียมพร้อมจะปะทุ
แทนครางเบาๆ ในคอ เมื่อหญิงสาวเผยอปากรับจุมพิตของเขาอย่างเต็มใจ วอนขออย่างไม่รู้ตัว
มือกุมเอวเล็กเลื่อนมาที่แผ่นหลัง รั้งร่างเนียนนุ่มเข้ามาชิดยิ่งขึ้นทั้งที่ก็ชิดอยู่แล้ว มือหนึ่งไล้เลยไปถึงเรือนผม กดศีรษะเหนือใบหน้าเขาให้แนบลงมาเท่าที่จะเป็นไปได้
หล่อนตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา มือวางทาบอยู่บนแผ่นอกกว้างของเขา ข้างหนึ่งอยู่เหนือหัวใจ เพราะฉะนั้นหล่อนก็คงรู้ว่าหัวใจเขาเต้นแรงมาก แต่ไม่รู้เท่านั้นว่าหัวใจเต้นแรงของเขาสะท้านสะเทือนเข้าไปถึงสายเลือดของหล่อน หัวใจของหล่อนจึงสะท้อนตอบเป็นจังหวะเร่าร้อน
แทนพลิกตัวขึ้น กัณห์ชรีก็เลยตกไปอยู่ใต้ร่างสูงใหญ่
ริมฝีปากนุ่มนวลของเขาเริ่มจุดไฟลึกลงไปในตัวหล่อน
ร่างกายแข็งแกร่งของบุรุษที่แนบชิดปลุกอารมณ์พุ่งแรงจนกลายเป็นพายุพิศวาสแผดเผา