สังหรณ์ฆาตกร

สวบ! เสียงนั้นดังขึ้นอย่างเบาวิว และก่อนที่บุรพลจะรู้ตัวว่าโดนมีดเสียบจากชายแปลกหน้าในคราบตำรวจ มีดเล่มนั้นก็ถูกกระชากออกจากพุงของเขาแล้วเสียบกระหน่ำเข้ามาอีกครั้ง และอีกครั้ง จนบุรพลรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกกำลังดับมืด เขาทรุดตัวลง ทว่าฆาตกรในคราบตำรวจกลับคว้าร่างเขาไว้และประคองช้าๆ มานั่งลงข้างหน้าเสาธง
บุรพลรู้สึกถึงลมหายใจที่สูบฉีดแรงขึ้นมาวูบหนึ่งเมื่อร่างสัมผัสพื้นก่อนทุกอย่างจะค่อยๆเบาลง กระทั่งเสียงรอบตัว เว้นแต่เพียงเสียบของฆาตกรเมื่อมันก้มตัวลงมากระซิบข้างหู
“ท่านหูหลีจิงฝากคำทักทายมาให้”
ภาพของชายตรงหน้าค่อยๆ มืดลงทว่าในวินาทีก่อนสติสุดท้ายของบุรพลจะดับวูบนั่นเอง เขาก็มองเห็นใบหน้าหนึ่งผุดขึ้นมา ใบหน้าของหญิงสาวที่งดงามเกินกว่าหญิงสาวคนใดที่เคยเห็นมาในชีวิต หากแต่ใบหน้าของนางขาวซีด และริมฝีปากของนางก็แดงฉานราวกับทาด้วยเลือดสีแดงเข้มข้น
นางเพียงแต่ยิ้ม ยิ้มเยือกเย็น จนกระทั่งภาพทุกอย่างดับวูบไป
พร้อมลมหายใจของดาบตำรวจเอกมือดีของกองสืบสวนสอบสวนตำรวจนครบาล