พิศวาสลิขิตรัก

“ผมบอกว่าผมชื่อภพ เรียกผมว่าพี่ภพ แล้วผมก็ไม่ได้อยากคุยเรื่องของใคร”
ชัดเจน! ประโยคแรกแน่ใจว่าเขาบอก แต่ประโยคถัดมานี่สั่งชัดๆ เท่านั้นไม่พอใบหน้าเข้มยังยื่นเข้ามาใกล้พร้อมเสียงคุกคามบังคับ “เรียกสิ”
ใครจะไปกล้า
นอกจากไม่เรียกแล้ว หญิงสาวยังนั่งนิ่งไม่ไหวติง จนเสียงห้าวดุมาข้างๆ ใบหูอีกครั้ง
“ผมบอกให้เรียก เรียกเดี๋ยวนี้!”
กรพินท์เพิ่งเข้าใจตอนนี้เองว่าที่เขามานั่งใกล้ๆ ก็เพื่อต้องการจะบังคับเธอได้อย่างถนัด...คนอะไรร้ายกาจที่สุด
“พี่...ภพ”
ในที่สุดเสียงหวานก็เปล่งออกไป แม้จะไม่ค่อยมั่นคงนัก