สัญญาพิศวาสซาตาน

“คุณจะแต่งงานกับเพื่อนของฉันจริงหรือเปล่าคะ”

“ไปเอามาจากไหนล่ะ”

“มีข่าวเกี่ยวดองของสองตระกูล เท่าที่รู้ทายาทของสองตระกูลนี้ก็คือคุณกับเกตุแก้ว”

“งั้นเหรอ... เป็นเพื่อนคุณก็ดีนี่ เกตุแก้วเป็นเด็กดี สวยและว่าง่ายอีกด้วย หรือคุณว่าไง” เลิกคิ้วเหมือนจะถามว่ามีอะไรไหม...

“เพื่อนของฉันเป็นคนดีเกินกว่าจะต้องมาใช้ชีวิตกับคุณ”

“เพราะเขาเป็นคนดีไงถึงต้องใช้ชีวิตกับผม ตอนนี้ผมยังไม่ได้แต่งก็ใช้ชีวิตให้คุ้ม อาจจะมีนอนกับผู้หญิงเบี้ยบ้ายรายทางบ้างก่อนแต่งแต่หลังแต่งนี่คุณไม่ต้องห่วงแทนเพื่อนคุณหรอกนะเพราะว่าผมจะเป็นสามีที่ดีและหยุดทุกอย่างมาสร้างครอบครัวกับเขา คุณควรดีใจแทนเพื่อนด้วยซ้ำไปนะ”

คำพูดเจือรอยยิ้มเยาะหยัน และดวงตาคมปลาบที่ทอดมองมายังหนึ่งในผู้หญิงเบี้ยบ้ายรายทางของเขากัดริมฝีปากที่สั่นระริกไว้แน่น... ก้อนแข็งๆ ที่ไม่รู้ที่มาจุกในลำคอจนแน่นไปหมด

“ถ้าคุณทำอย่างนั้นได้จริงก็ต้องทำตั้งแต่วันนี้ เราต้องจบกัน ฉันจะไม่ขัดขวางถ้าคุณสัญญาว่าหลังจากแต่งงานแล้วจะทำตามอย่างที่พูด”

“ถ้าคุณยังหาเงินมาคืนไม่ได้ ผมก็จะนอนกับคุณไปทุกวันจนกว่าจะแต่งงาน...” ตรัยบอกชัดถ้อยชัดคำ ยิ่งเห็นหล่อนมองเขาอย่างกับมองปิศาจร้าย เขากลับยิ้มได้มากกว่าที่เคย...

“คุณ... ทำไมร้ายอาจอย่างนี้ คุณก็รู้ว่าพวกฉันเป็นเพื่อนกัน ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย คุณตั้งใจจะแต่งงานและให้เกียรติเพื่อนฉันก็ควรเลิกยุ่งกับฉัน”

“อยากรู้งั้นเหรอว่าทำไมถึงไม่ปล่อยคุณไป ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะผมอยากให้คุณเจ็บ เจ็บไปถึงไอ้พี่ชายจอมร้ายกาจของคุณด้วยยังไงล่ะ”