เติมรักเต็มใจ

‘พ่อชื่อดินแม่ชื่อน้ำอิง หลานเราชื่ออะไรดี มีดินน้ำแล้วเอาลมไฟมั้ยพี่ป้อง ได้สองชื่อแล้ว ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย ช่วยพิมพ์คิดด้วย’ เพียงแค่สามีขมวดคิ้วก็โดนดุ ว่าที่ลูกเขยอย่างเขาได้แต่นั่งเงียบไม่กล้าออกความเห็น
‘หลานมีทีละคน เป็นแฝดก็สองคนค่อยๆ คิดไปก็ได้นี่’ ว่าที่พ่อตาของเขามีเหตุผล อันที่จริงควรแต่งงาน ท้องแล้วค่อยคิดยังทัน
‘ถ้าเป็นแฝดสามแฝดสี่ล่ะ’ ว่าที่แม่ยายของเขาช่างเป็นคนรอบคอบอะไรเช่นนี้
น้ำเสียงบ่งบอกว่าเริ่มขุ่นเคืองใจแล้ว เขานึกเห็นใจว่าที่พ่อตาจริงๆ ชีวิตแต่งงานที่ผ่านมาสามสิบกว่าปี เคยขัดใจภรรยาซักครั้งไหม
‘เอ่อ พี่คิดอยู่เรามีดินน้ำลมไฟแล้ว อืม...ตรี คฑา จักร สังข์มั้ย’
คิดได้ยังไง ได้ยินแบบนี้เขารีบสะกดตัวเอง ห้ามตกใจ ห้ามหัวเราะ ยิ้มก็ไม่ได้ ไม่แสดงสีหน้าใดๆ ทั้งสิ้น แล้วรีบขอตัวออกมาตามหาพระมเหสี เอ้ย...ว่าที่ภรรยา ก่อนที่จะเลยเถิดไปกันใหญ่ ชื่อตาไอ๊ซ์น้องอิ๊งค์บ้านภรรยาพี่น้ำปิงต้องเป็นคนตั้งแน่ๆ