จินตวีร์ วิวัธน์
เขาเดินไปหยุดยืนอยู่หน้าตู้กระจกบรรจุวัตถุพิศวง เพ่งจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์ไปที่ก้อนสีเทาในตู้ มองดูในระยะประชิดเช่นนี้ เห็นถนัดถึงอาการเต้นตุบน้อ...