อักษราภัค

“ปล่อยนะ! ฉันเจ็บ” เขาลากวีชนัฏมาถึงห้องใหญ่ เหวี่ยงลงบนโซฟาเบด “ฉันไม่สนใจว่าเธอจะมีใคร ก็แหงสิ...ถ้าไม่มีคงแปลก เด็กหัวนอกอย่าง...