เหมพินิจ ว.

“ปล่อยฉันนะคนเลว!” น้ำเสียงแหบสั่นบริภาษ นึกชิงชังสุดหัวใจ ภูเบศร์มองร่างแน่งน้อยในอ้อมแขนด้วยแววตาร้าวรานบาดลึก ยิ่งได้เห็นดวงหน้าง...