ทาสเสน่หาดวงใจอสูร

ติณวิชญ์นั่งกุมมือของหญิงสาวเอาไว้พร้อมกับยื่นใบหน้าจนหน้าผากไปชิดกับหน้าผากของเธอ “ อย่าเป็นอะไรนะภัทร.....ได้โปรดลืมตาตื่นขึ้นมามองหน้าผม.....มาต่อว่าในสิ่งที่ผมเคยทำเลวร้ายกับคุณ ” “ ตื่นขึ้นมาสิครับ.....คุณอย่าทิ้งผมไปนะ ผมยังไม่ได้บอกคุณเลยว่าผมรักคุณมากแค่ไหน ” ชายหนุ่มน้ำตาไหลออกมาจนหยดลงไปที่แก้มของหญิงสาวที่กำลังนอนนิ่งอย่างไม่รับรู้สิ่งใด “ คุณเป็นหัวใจของผมนะ....คุณเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม....ได้โปรดตื่นขึ้นมา ” “ ถ้าคุณเป็นอะไรไป....ผมจะทำยังไง....ผมยังไม่ได้บอกรักคุณเลยนะ ” ติณวิชญ์พูดเสียงสั่นและพรมจูบลงไปที่มือของเธออยู่ตลอดเวลา “ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ใจร้ายกับคุณอีกแล้ว ผมจะทำให้คุณมีความสุข.....ขอเพียงแค่คุณตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อผม....”