SET รักบ้านไร่ ( รสรักเมียน้อง + จอมใจหนุ่มบ้านไร่ )

+ จอมใจหนุ่มบ้านไร่ +

“นาย...เอ่อ...คุณภูขา บัวกลัว” น้ำเสียงหวานเอ่ยแผ่วเบา ดวงหน้ายังแดงระเรื่อ ลมหายใจร้อนผะผ่าวผ่านกลีบปากที่แดงก่ำ น่ามองที่สุดในสายตาของภู

“ไม่ต้องกลัว” ชายหนุ่มเอ่ยปลอบพลางยิ้มอ่อน “ไม่มีอะไรต้องกลัวเลยบัว ฉันสัญญาจะทำให้บัวมีความสุข”

หญิงสาวพยักหน้าพลางระบายยิ้มเขิน “บัวเชื่อคุณภูค่ะ” ว่าพลางหลุบสายตาลงต่ำเมื่อไม่อาจฝืนสบกับดวงตาพราวระยับของภูได้อีก เธอรู้สึกราวกับฝัน ได้อยู่ในอ้อมกอดของคุณภูสุดที่รักจริงๆ

“เด็กดี”

สิ้นคำชมนั้นบัวก็ปิดเปลือกตาลงยินยอมให้อีกฝ่ายเปลื้องเสื้อผ้าออกจากกายบาง เรือนร่างเปลือยเปล่าปรากฏแก่สายตาคมทันทีที่เสื้อยืดตัวในถูกดึงรั้งออกไป ภูเฝ้ามองด้วยความชื่นชม สาวน้อยในวันนั้นเติบโตขึ้นมาเป็นสาวสวยสะพรั่งได้ถึงขนาดนี้เชียว


++ รสรักเมียน้อง ++

ตะวันตวัดแขนอุ้มเพลงขวัญพาเดินไปที่เตียงนอน ไม่ใส่ใจกับเสียงร้องห้ามปรามจากหญิงสาว สองร่างทาบทับกันอยู่บนเตียงกว้าง ชายหนุ่มปิดทางหนีทุกทางจนเจ้าสาวคนงามร่ำไห้น้ำตาริน

“พี่ตะวันบอกว่าชอบขวัญแต่ทำอย่างนี้กับขวัญเหรอคะ” เธอตัดพ้อทั้งน้ำตานองหน้า

“ถ้าไม่ทำแบบนี้พี่ก็ต้องเสียขวัญไป พี่ยอมไม่ได้”

“แต่พี่ทำแบบนี้มันไม่ถูก ขวัญแต่ง...”

ตะวันปิดริมฝีปากช่างพูดนั้นอีกครั้งด้วยปากของเขา บดขยี้กลีบปากสีอ่อนด้วยความรุนแรงเพื่อปรามอีกคนให้หยุดคิดสิ่งอื่นใดนอกจากคิดถึงเขาคนเดียวเท่านั้น อาศัยประสบการณ์รักที่โชกโชนชักนำเพลงขวัญที่ไม่ประสาให้หญิงสาวคล้อยตาม ยอมจำนนแก่เขาแต่เพียงผู้เดียว

“อือ...พี่ตะวัน...”

“ขวัญเป็นของพี่” ตะวันพึมพำชิดปากหวานของเพลงขวัญ อดดูดดึงริมฝีปากล่างของอีกคนอย่างห้ามใจไม่อยู่ “เป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น”