ราคีกุหลาบ

"เหตุผลเหรอ? เพราะคุณยังชดใช้ให้ผมไม่พอ"
หญิงสาวหนาวเหน็บไปทั้งกาย เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยแท้ๆ
ทำไมต้องมาผจญกับสิ่งที่เขากล่าวหาด้วย
"แล้วแค่ไหนถึงจะพอ"
น้ำเสียงที่เค้นถามออกมาเต็มไปด้วยอารมณ์ชอกช้ำหัวใจ
"จนกว่าผมจะเบื่อคุณ" เขากล่าวอย่างเลือดเย็น
เหมือนมีดที่เฉือนหัวใจของรมิตาให้เป็นชิ้นๆ
ขอบตาร้อนผ่าวขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ หยาดน้ำใสๆ เอ่อคลอนัยน์ตาของเธอ
รมิตาถามเสียงสั่นเครือ
"ฉันทำผิดอะไร? คุณถึงทำกับฉันแบบนี้ อเล็กซ์ มันยุติธรรมแล้วเหรอ?"
หยดน้ำตาไหลร่วงลงอาบแก้มขาวซีดดูน่าสงสาร
ริมฝีปากบางเม้มแน่นและอเล็กซ์ก็เอ่ยขึ้นอย่างคนไร้หัวใจ
"ยุติธรรมหรือไม่ อยู่ที่คนตัดสินต่างหาก และในเกมนี้คุณเป็นนักโทษของผม โรซี่"