IN MURDER บาปสีเลือด ตอนพิเศษ

“โกโก้ปั่นและมาการองที่สั่ง ได้แล้วค่ะ”

แก้วโกโก้ปั่นและมาการอง [Macaron] หลากสีถูกวางไว้ตรงหน้าเด็กสาวและแน่นอนว่าสิ่งที่เจ้าตัวเล็กตอบสนองคือกะพริบตาปริบๆ พร้อมกับชี้นิ้วเรียวมายังสิ่งตรงหน้าคล้ายกับจะถามว่า ‘ฉันไม่ได้สั่งแล้วมันมาได้ยังไงคะ?’ เห็นแบบนั้นกอนอูจึงกระตุกยิ้มก่อนจะตอบคำถาม

“พี่เป็นคนสั่งมาเองแหละ อ่านหนังสือแต่ไม่มีของว่างตกถึงท้องล่ะก็...สมองไม่แล่นนะ”

“ตรรกะอะไรของคุณเนี่ย? พิลึก!” ปากว่าไปเช่นนั้นแต่มือกลับเลื่อนไปหยิบมาการองเข้าปากแล้วเคี้ยวจนแก้มตุ้ย

ของฟรีมันอร่อยแบบนี้สินะ!

ใช้เวลาอยู่ภายในร้านเป็นเวลานานพอสมควรหรือพูดได้ว่ากอนอูกับเด็กสาวอยู่จนกระทั่งร้านปิดจึงได้พากันกลับบ้านแต่ฝนดันกระหน่ำตกลงมาอย่างกับเขื่อนแตกซะงั้น ทั้งสองจึงทำได้เพียงแค่ยืนหลบฝนอยู่หน้าร้านซึ่งมีหลังคาบดบังอยู่เพียงเล็กน้อย

ไม่ต้องบอกว่าจะโดนน้ำฝนมากขนาดไหนเอาเป็นว่าสภาพของกอนอูและเด็กสาวเปียกปอนตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าราวกับลูกหมาตกน้ำก็ไม่ปาน

“จะกลับบ้านยังไง? นี่มันดึกมากแล้ว” กอนอูเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงแต่เด็กสาวกลับยักไหล่ราวกับไม่คิดอะไรมากก่อนจะตอบคำถาม

“รถเมล์หรือไม่ก็แท็กซี่ค่ะ ว่าแต่คุณล่ะกลับยังไง?”

“มอ’ ไซด์” ตอบคำถามคนข้างๆ ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้ “ให้ไปส่งที่บ้านมั้ย?”