พันธะรักนายหัวทมิฬ

เพราะเขาเคยช่วยชีวิตบิดาของเธอไว้ จึงทำให้เขาและเธอต้องมาผูกพันธะต่อกัน แต่ละอองดาวไม่ต้องการแต่งงานกับเขมทัต ผู้ชายที่เธอไม่ได้รักและเขาไม่ได้รักเธอ แล้วเธอจะเอาตัวรอดจากคนทมิฬได้ยังไง…

“ฉันอยากจะทำข้อตกลงกับคุณก่อนที่เราจะจดทะเบียนกัน”
“ข้อตกลงอะไร?”
“ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องเหมือนเมื่อคืนนี้อีก และก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเราเกินเลยกว่ากระดาษแผ่นเดียว”
“ทำไม?”
“เพราะฉันไม่อยากมีสัมพันธ์แบบนั้นกับคุณ”
“แล้วคุณคิดว่าที่ผมยอมแต่งงานผูกพันธะกับคุณเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เพราะต้องการตัวคุณด้วย”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่ต้องจดทะเบียนแต่งงานกันก็ได้ ฉันยอมให้คุณใช้ประโยชน์ในที่ดินโดยที่ไม่ต้องมีงานแต่งเกิดขึ้น”
“คุณกำลังคิดเบี้ยวสัญญา?”
“ไม่ใช่ค่ะ เพียงแต่อยากจะหาทางออกที่ดีที่สุดให้กับเราทั้งสองคน หากการแต่งงานไม่ได้เกิดจากความรักสักวันเราก็ต้องหย่า เพราะฉะนั้นฉันไม่อยากให้เราต้องเสียเวลากันทั้งคู่”
“เสียเวลางั้นเหรอ แล้วตลอดเวลาห้าปีที่ผมสูญเสียไปกับการส่งเสียเลี้ยงดูคุณเป็นอย่างดี พร้อมๆกับรักษาชีวิตโสดของตัวเองเพื่อรอวันที่คุณเรียนจบมันไม่เสียเวลาเลยใช่ไหม”
“ฉันขอโทษค่ะที่ทำให้คุณเสียเวลาครองโสดมาเพื่อฉัน แต่ฉันคิดว่ามันคุ้มกับที่ดินผืนนั้น”
“งั้นเหรอ?”
“ฉันต้องการคำตอบจากคุณ”ละอองดาวทวงถามคำถอบเมื่ออีกฝ่ายนิ่งเงียบไปนาน
“คำตอบคือไม่ตกลง!”
“แล้วถ้าฉันจะบอกว่าฉันมีคนรักแล้ว และต้องการที่จะแต่งงานกับเขาเพียงคนเดียว คุณจะเห็นใจและปล่อยฉันไหมคะ”
“ไม่เห็นใจและก็ไม่ปล่อยไป แต่จะทำให้คุณลืมไอ้หมอนั่นไปซะ”
“คุณจะทำอะไร? อย่าเข้ามานะ”
ละอองดาวผงะร่นถอยหนีด้วยความตกใจเมื่อชายหนุ่มย่างสามขุมมาหาเธอด้วยแววตาวาวโรจน์ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อร่างสูงเข้าประชิดตัวเธอก่อนที่แขนใหญ่จะคว้าเอวเล็กของเธอดึงมากระชับเข้าหาร่างแข็งแกร่งแน่นหนา