ใคร่รักเมียบำเรอ

“คุณดลย์!”

“มีอะไรกับมนต์รึเปล่าคะ”

ภูดลย์ไม่ตอบคำถามเพียงแต่แทรกกายเข้ามาโดยที่เจ้าของห้องเขายังไม่อนุญาต “ฉันมาเพื่อให้เธอทำหน้าที่ของเธอ”

“หน้าที่”

“หน้าที่อะไรค่ะมนต์ไม่เข้าใจวันนี้ทั้งวันมนต์ก็ช่วยงานป้านวลและพี่ผักกาดตามที่คุณต้องการทุกอย่างแล้ว”

“หึ เธอนี่มันเด็กน้อยเสียจริงนะเธอคิดว่าที่ฉันยอมเสียเงินสามสิบสิบล้านให้พ่อเธอไปเพื่อที่จะให้เธอมาเป็นแค่แม่บ้านงั้นสิแบบนั้นมันจะดูเอาเปรียบฉันและสบายไปหน่อยมั้ย”

“แล้วคุณต้องการอะไรคะ”

“ตัวของเธอ” ว่าจบภูวดลย์ก็เข้าประชิดมนต์มีนาโดยการจับหญิงสาวนอนราบกับเตียงก่อนจะขึ้นกับคร่อมร่างของเธออย่างโหยหา