วางแผนลับ จับเพื่อนพี่ชาย

"สวัสดีค่ะพี่ราม"ฉันเลิกสนใจสองคนนั้นและหันไปสนใจผู้ชายหน้าตายที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของพี่เฮลนั่นก็คือพี่ราม ฉันยกมือสวัสดีพี่ราม พร้อมกับเดินไปนั่งลงข้างๆเขาพี่รามมีสีหน้าตกใจนิดนึงก่อนจะพยักหน้ารับคำสวัสดีของฉัน ไม่เจอกันนานเย็นชาขึ้นเยอะเลยนะคะว่าที่สามี^_^
"ฟอด คิดถึงพี่จัง^_^"ฉันหอมแก้มพี่รามไปทีหนึ่งพร้อมกับเอ่ยกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูให้พี่รามได้ยินเพียงคนเดียว พี่รามตกใจลุกขึ้นยืนอย่างไว ฉันหน้าเหวอมองหน้าเขาด้วยความตกใจเช่นกัน
"ฮันนี่!!ไปหอมแก้มไอ้รามทำไม!มานี้เลย"พี่เฮลร้องเสียงดังก่อนจะดึงมือฉันกลับไปเขา
"กลับบ้านเลยนะ"พี่เฮลเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงกรุ่นโกรธบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจฉันเป็นอย่างมากที่ฉันไปหอมแก้มพี่ราม ตอนเด็กๆฉันก็ขโมยหอมแก้มพี่รามออกบ่อยนะ
"ก็ได้ค่ะฮันกลับก็ได้แต่ขอเวลาฮันแปปหนึ่งนะคะ"ฉันเอ่ยบอกพี่เฮลอย่างรัวเร็วพร้อมกับสะบัดมือพี่เฮลที่จับฉันอยู่ให้หลุดออก แล้วรีบเดินเข้าไปหาพี่รามที่ยืนอยู่ทันที
"พี่รามคิดถึงฮันนี่บ้างไหมคะ?”ฉันไปหยุดยืนตรงหน้าพี่รามและเอ่ยถามคำถามที่ฉันอยากรู้ไป พี่รามเหลือบหางตามามองหน้าฉันพลางกระตุกริมฝีปากขึ้นอย่างเย็นชา ผู้ชายคนนี้ทำไมถึงเย็นชาได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่แอร์ของที่นี้ก็เย็นยะเยือกอยู่แล้วแต่พอได้มายืนประจันหน้าและสบสายตาคู่สีดำของพี่รามทำให้ฉันหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจมันหนาวไปทั้งใจเพราะในแววตาคู่นั้นไม่ได้สะท้อนภาพของฉันกลับมาเลย แววตาที่เยือนเย็นและเฉยเมยของเขากำลังบีบหัวใจของฉันให้เจ็บปวดรวดร้าวแทบจะขาดใจ
"ไม่อ่ะ ทำไมฉันต้องคิดถึงเธอ"พี่รามค่อยๆกระตุกมุมปากพูดขึ้นเบาๆ ถึงคำพูดของเขาจะเรียบเฉยแต่มันสื่อความหมายให้ฉันรู้ได้เป็นอย่างดี รู้ว่าผู้ชายคนนี้ยังคงเหมือนเดิม ยังไม่เคยมีใจให้ฉันเหมือนเดิม เหอะ!น่าขำสิ้นดี ผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคาสโนวี่อย่างฉัน ต้องมาวิ่งตามผู้ชายให้เขาพูดจาดูถูกมองว่าฉันไม่มีค่าในสายตาของเขา ทั้งๆที่รู้ว่าพี่รามไม่เคยมีฉันอยู่ในสายตา แต่ทำไมฉันยังหวังว่าสักวันเขาจะรักฉันเหมือนที่ฉันรักเขาบ้าง แค่สักนิดในใจของเขามีฉันสักนิดก็ยังดี
"ก็ดีค่ะ ต่อไปนี้พี่ต้องระวังตัวกับหัวใจของพี่ไว้ให้ดีๆนะคะเพราะฮันนี่จะรุกพี่หนักแล้วนะคะ^_^"ฉันเอ่ยบอกพี่รามไปด้วยท่าทางจริงจัง พี่รามเหลือบแค่หางตามามองฉันก่อนจะทำเสียง หึ!ในลำคอ ฉันจับหน้าพี่รามให้หันมาหาฉันก่อนจะประกบปากของฉันเข้าไปหาริมฝีปากอวบอิ่มของพี่รามอย่างดูดดื่มพี่รามไม่ได้จูบตอบฉันแต่เพียงอย่างใด ร่างกายของเขาแข็งทื่อราวกับคนที่ตกใจอะไรมากๆและเกิดอาการช็อก