รักปีนเกลียว

ผมชื่อ ‘โอบเอื้อ’ เป็นบาร์เทนเดอร์ประจำอยู่ที่บาร์แห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง หน้าที่ของผมก็คือชงเครื่องดื่มให้กับลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ เพื่อแลกกับเงินเดือนอันน้อยนิดและธิปจากพวกเขา กระทั่งคืนหนึ่งเมื่อผมได้พบกับ ‘พี่ศิลา’ ลูกค้าประจำของที่ร้าน


“กูชอบเขาว่ะ ทำไงดีวะ”


“ทำใจ มึงกับเขามันคนละชั้นกัน เขาน่ะลูกหมอ ส่วนมึงอ่ะ ลูกหมา”


ใครๆ ก็เตือนผมอย่างนั้น แต่ผมก็ไม่คิดจะยอมแพ้


“พี่ศิลาครับ”


“อะไรของมึง”


โอ้โหว เพียงแค่เขาขานรับ ผมก็มองเห็นอนาคตความรักของเราสดใสขึ้นมาทันใด


“พี่มีแฟนรึยังอ่ะ” ผมแสร้งถาม พี่ศิลามองผมด้วยหางตานิดๆ ก่อนจะค่อยๆ ยื่นหน้าเขามาใกล้ อีกนิดเดียวปลายจมูกของเราก็จะชนกันอยู่แล้ว แต่เขาดันยกมือขึ้นมาตบหัวผมจนหน้าทิ่มเคาน์เตอร์บาร์เสียก่อน


“อย่า-ปีน-เกลียว”


เหมือนวันนี้จะยังไม่ใช่วันของผมสักเท่าไหร่อ่ะนะ แต่...ขอลองอีกที


“พี่ศิลาครับ”


“อะไร”


“เหล้ามันขม กินผมดีกว่านะ”


พี่ศิลามองค้อนใส่ มือขวายกแก้วเหล้าขึ้นมาวนราวกับกำลังรวบรวมสมาธิ


“กูโตแล้ว ไม่ชอบของจืด กูชอบของเผ็ด”


ชอบของเผ็ดเหรอ ได้สิ ผมเอาหัวเป็นประกันเลยว่าผมเผ็ดมากกก...