พันธุ์พิภพ เล่ม 2

บนขอบผาสูงตะหง่าน สายลมเย็นพัดโชยพริ้วไหลผ่านเรือนร่างได้สัดส่วน ดวงตาเรียวสวยทอดตรงสู่เบื้องหน้าดื่มด่ำทิวทัศน์แห่งขุนเขาที่ไกลออกไปสุดสายตาราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด
ที่ยืนข้าง ๆ เป็นอัตลักษณ์ของเด็กหญิงชาวอาทิตย์อุทัย ดวงตาไร้เดียงสามองเหม่อออกไปยังเส้นขอบฟ้า ปอยผมดำสนิทปลิวไสวไปตามจังหวะลมพัดโชย พวงแก้มใสระเรื่อสะท้อนแววอิ่มเอิบ