เร้นใจรักซาตาน

เมื่อดอกไม้ที่อยู่ใกล้มือคิดหนี มีหรือที่เขาจะยอม...

ซาตานร้ายในคราบเทพบุตร เขาหล่อ เลว ร้าย ไม่เคยมีหัวใจเพื่อรักใคร ของเล่นก็คือของเล่น เมื่อหล่อนทำให้คนที่เขารักมีน้ำตา เขาก็จะทำให้หล่อนได้เห็นว่าโลกที่สวยมันมีด้านมืดอยู่เสมอ

++++

“ใครน่ะ” เพราะมัวแต่ยืนมองแล้วไม่ได้หลบฉากเหมือนเมื่อกี้จึงทำให้เห็นเงาของเขายืนอยู่มุมทางเดิน
“คุณมาทำไมคะ” เป็นเหมือนฝันที่เดินเข้ามาหาเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
“มาดูเธอ เดี๋ยวก็จะกลับแล้ว” คนโดนจับได้ไม่รู้จะตอบกลับว่ายังไงดี เพื่อไม่ให้ตัวเองโดนไล่
“ก็กลับเลยสิคะ”
“ฝัน ขอร้องล่ะนะกลับไปอยู่ด้วยกันเถอะ” เขาขอร้องด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
เว้าวอนขอให้หล่อนยอมอภัยในเรื่องที่เขากระทำ ไม่ง่ายไปหน่อยหรอกหรือกับเรื่องที่ผ่านมา เหมือนฝันคนนี้อ้อนวอนขอมากี่ครั้ง ใยเขาไม่แลเหลียวใจกันบ้าง
“กลับไม่ได้หรอกค่ะ ที่ตรงนั้นมันไม่ใช่ของฝันมาตั้งแต่แรก”
หญิงสาวพูดแล้วจะเดินหนีแต่ชายหนุ่มดึงเข้าไปกอดเสียก่อน น้ำตาที่กักเก็บทะลักออกมาอย่างน่าอาย เขากำลังจะทำให้ใจของหล่อนไขว้เขว แต่คนอย่างศรัณย์เขาไม่มีหัวใจไว้รักใคร แล้วจะให้หล่อนไปอยู่ตรงนั้นด้วยฐานะใด
ไม่รู้เลย...
“ขอโทษนะ ฉันขอโทษในทุกสิ่งที่ผ่านมาหากให้ฉันเลือกย้อนอดีต ฉันก็จะเลือกทำแบบนั้น...”
“เลือกให้ฝันเป็นนางบำเรอที่ไม่มีค่า ไม่มีราคานั่นเหรอคะ”
เขาพูดไม่ทันจบหล่อนก็สวนขึ้นมาเสียก่อน ศรัณย์อยากบอกให้จบแต่เขากลับไม่มีแรง มันมีอะไรผิดพลาดอีกแล้วใจของเขายังไม่กล้ายืนยันว่าคิดกับหล่อนยังไง แต่เขามั่นใจในส่วนหนึ่งว่า...รักหล่อนเข้าแล้ว
“บางทีถ้าย้อนไป ฉันอาจจะไม่ให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็ได้” เขาบอกแล้วกอดหล่อนแน่นขึ้นเมื่อร่างอวบอัดกำลังดิ้นหนี
“ปล่อยเถอะค่ะ เราเดินกันคนละทางนานแล้ว เป็นเส้นขนานไม่มีทางที่จะบรรจบกันได้หรอกค่ะ”
เหมือนฝันดิ้นออกจากอ้อมกอดอุ่นที่โหยหาทันทีที่เขาปล่อย น้ำตาไหลออกมาเมื่อเรื่องทุกอย่างมันเป็นไปไม่ได้ ไม่รู้เลยว่าเขาตามมาที่นี่ทำไม ในเมื่อเขาอยากให้จบหล่อนก็จบแล้ว
“ไม่! ฉันจะทำให้มันถูกต้อง”

++++
(ศรัณย์+เหมือนฝัน)
กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ