เจ้าสาวแสนชัง

แพรวพิชา ตกกระไดพลอยโจน มาเป็นเจ้าสาวของจิรกิตต์ แทนพี่สาวของเธอที่หนีงานแต่งไป ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่า ชายหนุ่มแสนชังน้ำหน้าเธอ

********

"อือ...ไม่....อย่า...อย่าสิ..."
"คืนนี้เธอเป็นของฉัน...สาวน้อย..." เขาประกาศความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรือนกายงาม พร้อมมอบสัมผัสหยาบกร้าน หยอกเอินที่เม็ดบัวสีชมพูสวยสด
"โอ๊ะ..." หญิงสาวนิ่วหน้า หลับตาปี๋ด้วยความสยิวซาบซ่าน และในนาทีต่อมา สัมผัสนุ่มชื้นเปียกแฉะ ก็กวาดเลียไล้ระบายลงมาแทนที่
"โอว์...อื้อ...." เธอครางอย่างละเมอ
หัวใจหญิงสาวสั่นหวิว สติเพียงครึ่งๆ กลางๆ รับรู้ความรู้สึกเหมือนกำลังลอยล่องอยู่ในอากาศ
ก่อนที่อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่ปกปิดความลับบนเรือนกายสาวจะถูกอุ้งมือผ่าวร้อนถอดออกจากโค้งสะโพกผ่านลงไปตามท่อนขาเรียว แล้ววางร่างเธอกลับลงไปสัมผัสกับผ้าปูที่นอนเย็นเฉียบอีกครั้ง