กินนรร้อนรัก

กินนรร้อนรัก
โดย...ปูรณ์

เมื่อ คีรีธร กินนรหนุ่มจากป่าหิมพานต์ หลุดมาสู่โลกมนุษย์

โดยได้รับการช่วยเหลือจาก ตุลา พิทยาการ

ด้วยวิถีชีวิตที่ต่างกัน
จึงทำให้ ทั้งคนและกินนร ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

----

“เรากินแต่ผักผลไม้ อาหารประเภทนี้เรามิเคยกิน”

“พ่อนกอนามัย กินเลือกเสียด้วยสิ”

“เรามิได้เป็นนก ถึงเราจะมีเลือดครึ่งหนึ่งเป็นสกุณา แต่เรามีเชื้อสายเป็นถึงเทพชั้นปกครองเหล่ากินนร หาใช่นกดั่งที่เจ้าว่าไม่”

----

"นั่นนายไม่อาบน้ำหรือไง”

“เราจะอาบเฉพาะคืนพระจันทร์เต็มดวงเท่านั้น”

“อ้าว เข้าใจว่าเป็นนกอนามัยซะอีก ที่แท้ก็ซกมกเหมือนกันนี่”

“เรามีสัญชาติเป็นเทพกินนร กลิ่นกายของเราหอมจากบุญที่สั่งสมมา การอาบน้ำ เป็นแต่เพียงการชำระร่างกายให้พร้อมต่อการดำรงชีพในอีกหนึ่งมาสเดือนเท่านั้น มิได้อาบทุกวันเช่นเจ้า ซึ่งก็คงจะมีจิตใจหยาบกระด้าง ถึงได้ต้องชำระคราบไคล ทุกวัน”

“อ้าวไอ้เวร มาว่าฉันได้ยังไง”

-----
ปรากฏการณ์ ระหว่างคนกับนก เอ้ย...ไม่ใช่สิ เทพกินนร ที่จะมาฟาดฟันกันอย่างถึงพริกถึงขิง กำลังจะเริ่มขึ้น...
งานนี้ใครจะอยู่ใครจะรอด
มาตามลุ้นกันได้ใน...กินนรร้อนรัก