สามีรับจ้าง

หล่อนไม่รู้ว่าเขาทำอย่างใด เริ่มรู้อีกครั้งก็เมื่อเขามีผู้หญิงคนนั้น กัญญาภัคผู้ทั้งสวย ร่ำรวยและไฮโซ เป็นพวกแวดวงนักธุรกิจชื่อดัง และมีบารมีนักการเมืองคุ้มหัว ชรินทรจึงตกกระป๋องไปโดยปริยาย ท่ามกลางเพื่อนฝูงที่เป็นเดือดเป็นแค้น

‘แย่งเอากลับคืนมาสิริน รักกันมาตั้งนานเรื่องอะไรจู่ๆ จะปล่อยให้หมาคาบไปแดก’
‘นั่นสิ เป็นฉันละก็จะเข้าไปลากแม่คนนั้นมาตบแล้วจิกถามว่าหาผู้ชายไม่ได้อีกแล้วหรือไงนะ’
‘รินจ๋ามันเหยียบจมูกชัดๆ ทำแบบนี้ต้องสู้โว้ย’
สรรพเสียงต่างๆ ดังอื้ออึง ชรินทรกำมือแน่น ประโยคเดียวที่เจ้าตัวมีอยู่คือ

‘ปล่อยเขาไป’

เปล่า!...มิใช่ความเก่งกาจอะไรหรอก หัวใจหล่อนเย็นยะเยือกนักเมื่อคิดถึงต้นรักครั้งใด ความรักที่กำลังบานสะพรั่งท้ายที่สุดมันก็เหลือแต่ความว่างเปล่า หล่อนและทศชาติไม่ได้พูดกันด้วยซ้ำ เหมือนคนแปลกหน้ามากกว่าผู้ร่วมงาน ก็ดีเหมือนกันถ้าเขาจะเป็นฝ่ายจากไป ความทรมานในหัวใจจะได้น้อยลงสักที