นายท่านสั่งมา

“แกร็บ แกร็บ”
เสียงเหยียบกิ่งไม้ที่ดังขึ้นทำให้จิตใจของหญิงสาวในเมืองใหญ่อันศิวิไลซ์ถึงกับหวาดกลัวไปถึงก้นบึ้งหัวใจอีกครา เมื่อคืนก็ถูกคนในครอบครัวฆ่ายังไม่น่ากลัวเท่านี้ ตอนนี้มันระทึกเกินไป จะให้มีมีดมาเสียบมีปืนมายิงเธอยอมรับว่าใจยังไม่กล้าพอ มันไม่เหมือนกับการถูกไฟช็อตตาย นี่มันเหมือนหนังฆาตกรรมชัดๆ
ลุ้นระทึกไม่กล้าแต่จะหายใจ เสียงย่ำเท้าที่เดินเข้ามานั้นใกล้ตัวของเธอเรื่อยๆ ในที่สุดมันก็หยุดลงที่ข้างตัว
รู้สึกว่ามีสิ่งใดแข็งๆจิ้มลงมาที่ตัว คงเป็นไม้ แกล้งตายอีกคราดีที่สุด
“เจ้านี่ท่าจะบ้า”
“...”
“สงสัยอยากจะตายจริงๆ”
“...”
เสียงที่ดังขึ้นทำให้หนี่ฮั่วพยายามทำตัวให้คล้ายตายแล้วมากกว่าเดิม ต้องไม่หายใจ กลั้นอยู่นานก็ยังไม่ไป ร่างกายก็เจ็บปวดหน้าตาเขียวคล้ำใกล้ตายแล้วเต็มที
ไม้ที่ถูกใช้เขี่ยๆในยามแรกกระทุ้งเข้าให้ที่รอยฟกช้ำซ้ำเติมอีกครา
“โอ้ยยยย”
ใครมันจะไปทนไหว
“ข้าก็นึกว่าเจ้าอยากตายแล้วจริงๆ ลุกขึ้น กลับพรรค”
พรรคอะไรกัน เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยแม้แต่น้อย และด้วยไม่รู้จะต้องทำเช่นไรจึงได้แค่กล่าวออกไป
“ผู้อาวุโส ข้าน้อยถูกทำร้าย คล้ายว่าความจำขาดหาย”
“บ้านเจ้าสอนให้เรียกผู้อื่นว่าผู้อาวุโสหรืออย่างไร เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้านั้นหน้ายังไม่มีรอยเหี่ยวย่นแม้แต่น้อย สามหาวยิ่งนัก”
นี่เธอกล่าวอันใดผิดไปจำได้ว่าเคยอ่านนิยายกำลังภายในมาบ้าง เป็นผู้น้อยเช่นไรก็ควรเรียกผู้อื่นอย่างให้เกียรติ เธอผิดตรงไหน
ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามไม้ที่ใช้จิ้มเขาเมื่อครู่ก็ฟาดเข้ามาอีกที ตาย ตาย แน่ๆคราวนี้ ไม่ตายคราวนี้ก็ไม่รู้จะตายอีกคราวไหน แล้วจู่ๆร่างของเธอก็ถูกอะไรบางอย่างเกี่ยวห้อยโตงเตงจนเสื้อที่เป็นเพียงชุดตัวในสีขาวรั้งคอไปตามทาง เธอต้องถูกหิ้วอีกแล้วหรือนี่
บุรุษที่เอาไม้เกี่ยวเด็กหนุ่มปากไม่ดีเรียกเขาผู้หล่อเหลาว่าผู้อาวุโสนั้นถอนหายใจออกมาเบาๆ
เหตุใดสวรรค์จึงชอบเล่นตลกกับพรรคมารอันเลื่องชื่อของพวกเรายิ่งนัก แต่ละคนคล้ายว่าสติไม่ดีทั้งสิ้น คนมากมายหมายจะผ่านด่านทดสอบเข้าพรรคมารอันยิ่งใหญ่ ปีนี้คนหลายร้อยคนต่างมุ่งหวังผ่านด่านของพรรค ทั้งหมายจะลองดี และทั้งอยากเข้าร่วมพรรค แม้ที่แห่งนี้จะมิใช่พรรคคุณธรรมอันขาวสะอาดจอมปลอม แต่ก็มีผู้คนไม่น้อยอยากเข้าร่วมอย่างไม่หวั่นเกรง ยามนี้กลับเหลือรอดตายเพียงผู้เดียว แต่ที่น่าเศร้ายิ่งนักคือ
ศิษย์ใหม่ผู้นี้คล้ายว่าจะสติไม่ดี เหลือรอดชีวิตอยู่เพียงผู้เดียวกลับแกล้งตาย มิใช่อยากเข้าพรรคหรืออย่างไรจึงได้ดั้นด้นมาเพื่อรนหาที่ตายที่นี่เช่นผู้อื่น ยามรอดชีวิตคล้ายว่ามิอยากรอด
ที่สำคัญกว่านั้นยังบังอาจเรียกตัวเขาว่าผู้อาวุโส