ล่ารัก.....

“ มึงเป็นอะไรไปไอตุลย์?”
“ กูได้กลิ่นของ.....!!” เพราะกลิ่นค่อนข้างที่จะรุนแรงมากๆทำให้ตุลย์รู้สึกเหมือนกำลังเสียความควบคุมตัวเอง ทั้งที่ปกติเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
“ ใจเย็นๆกูยังไม่เห็นว่าจะมีใครฮีทเลยมึงได้กลิ่นอะไร?”
“ มึงไม่ได้กลิ่นรึไงวะไอพัส!”
“ ไม่! กูไม่ได้กลิ่นอะไรทั้งนั้น!!”
“ กลิ่นมันทำให้กูจะคลั่งอยู่แล้ว!!!”
“ มึงอย่าออกไปนอกรถมันอันตราย!!!” เพื่อนเค้าพยายามดึงแขนเค้าเอาไว้แต่อารมณ์ของคนที่กำลังถูกมอมเมากลับห้ามตัวเองไม่อยู่ ทันทีที่รู้และเห็นเจ้าของกลิ่นเค้าก็รีบปลดเข็มขัดแล้วเปิดประตูรถทันที
“ กูต้องการ!!” พูดยังไม่ทันจบตุลย์ก็เปิดรถลงไปเค้าปรี่เข้าไปหาอิงดาวที่กำลังเดินบนริมฟุตบาทจากโรงถ่ายละครที่เธอเพิ่งจะเข้าไปถ่ายงานมาด้วยความเร่งรีบเพราะตอนนี้เธอรู้สึกแปลกๆเมื่อผู้ชายหลายคนเริ่มมองเธอ


พรึ่บ!!!!


“ อะไรคะ! เรารู้จักกันเหรอคะ!!”
“ อ่า!! กลิ่นของเธอมันทำให้ฉันเป็นบ้ายัยเบต้า!!” ร่างสูงโน้มใบหน้าลงมาสูดดมกลิ่นหอมจากร่างกายเธอ สิ่งนึงที่ตุลย์พิเศษกว่าทุกคนคือเค้าเป็นอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์
“ ปล่อยนะอย่ามาแตะต้องฉัน!!”
“ เล่นตัวจังเบต้าอย่างเธอได้ฉันก็ถือว่าบุญหัวแล้ว!!” คำพูดหยาบคายพ่นออกมาจากปากอัลฟ่าผู้คิดว่าตัวเองสูงกว่าใครๆก็เพราะเป็นเลือดบริสุทธ์
“ แต่ฉันไม่ต้องการอัลฟ่าปากหมาแบบนาย!!”