Set ทาสรักของเธอ (ทาสรัก ทาสปรารถนา ภาค 1 + ทาสรัก ทาสปรารถนา ภาค 2)

Set ทาสรักของเธอ รวม 2 เล่ม


ทาสรัก ทาสปรารถนา ภาค 1

ความรักระหว่างสองคู่ที่ต่างด้วยวาระ และฐานะ แต่พวกเขาต้องมาบรรจบซึ่งกันและกัน แม้จะมีอุปสรรค์ดั่งขวากหนาม แต่รักย่อมคือรัก แล้วพวกเขาจะผ่านพ้นสิ่งเหล่านั้นได้อย่างไร


มาร์ติน: คุณเลือกที่จะเดินเข้ามาในชีวิตของผมเอง อย่าหวังว่าจะได้จากไปง่ายๆ!!!
น้ำเพชร: ฉันเกลียดคนเห็นแก่ตัวแบบคุณที่สุด!!!


พิชญะ: บางครั้งความผิดพลาดก็เป็นบ่อเกิดแห่งความรู้สึกดีๆ
แพทริเซีย: ทั้งคุณและเขาไม่มีใครรักฉันจริงสักคน...

“เรามีเรื่องต้องคุยกัน คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น” สายตาของมาร์ตินฉายชัดว่าไม่พอใจ
“นั่งคุยหรือนอนคุยกันแน่ อย่าคิดนะว่าฉันรู้ไม่ทันคุณ” น้ำเพชรหยัน
“คราแรกผมตั้งใจว่าจะนั่งคุยแหละ แต่ดูทรงความดื้อด้านของคุณแล้วเห็นทีคงได้นอนคุยมากกว่า” ชายหนุ่มแสยะยิ้ม ออกแรงกระชากร่างบอบบางให้เดินตามตน
“ปล่อยนะคุณมาร์ติน โอ๊ย! เจ็บ ปล่อยสิ”
ระหว่างทางสาวเจ้าก็ไม่ยอมแพ้ เปล่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือคนนั้นคนนี้ไปถ้วนทั่ว แต่ก็ไมมีใครกล้ายื่นมือเข้ามายุ่งเรื่องของสามีภรรยา ชะตากรรมของเธอจึงตกอยู่ในกำมือของเขา
“คนนิสัยไม่ดี คุณกำลังทำให้ฉันรู้สึกไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัว” น้ำเพชรกำหมัดแน่น เวลานี้ทั้งคู่อยู่ในห้องแสนหรูหราสองต่อสอง
“คุณคิดไปเองทั้งนั้น ผมไม่เคยทำอย่างคุณว่า” มาร์ตินส่ายหัว เท้าเอวมองแม่ตัวดี
“แต่คุณกำลังจะหมั้นกับผู้หญิงคนอื่น และฉันก็จะขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยโดยสมบูรณ์แบบ”
“ผมพูดสักคำหรือยังว่าจะให้คุณเป็นเมียน้อยน้ำเพรช!” ชายหนุ่มตวาดกลับ อารมณ์ที่เดือดดาลเริ่มมาคุมากกว่าเก่า
เธอไม่คิดจะฟังเขาเลยสักนิด ต้องให้เขาทำอย่างไร
“นั่นสินะ นางบำเรออย่างฉันคงจะหวังสูงเกินไป” น้ำเพชรตัดพ้อ แววตาน้อยเนื้อต่ำใจ “ผู้หญิงกระจอกๆ แบบฉันไม่มีค่าพอที่จะได้ตำแหน่งเมียน้อยของคุณด้วยซ้ำ”
“ไปกันใหญ่แล้วน้ำเพชร นี่คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย ผมชักเริ่มหมดความอดทนกับคุณแล้วนะ!” มาร์ตินหงุดหงิด
“ทนไม่ได้ก็ปล่อยฉันไปสิคะ ฉันเองก็เหนื่อยกับสภาพหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้แล้วเหมือนกัน” หญิงสาวเชิดหน้าท้าทาย
“แต่เป็นคุณเองไม่ใช่เหรอที่ยินยอมกับสถานภาพแบบนี้ คุณเองไม่ใช่เหรอที่พร้อมจะยืนเคียงข้างผมแม้ไม่ได้รับการเชิดชู!” มาร์ตินย้อนถาม แววตาแดงก่ำน่ากลัว
น้ำเพชรสะอึกในถ้อยคำของชายหนุ่ม ทุกประโยคที่กลั่นออกมาจากเรียวปากหยักนั้นเป็นจริงทุกประการ ครั้งหนึ่งเธอเคยยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อผู้ชายตรงหน้า ยอมแม้กระทั่งพลีกายให้เขาเชยชมง่ายๆ
“นั่นมันเมื่อก่อน ต่อไปจะไม่มีอีกแล้ว ฉันไม่ต้องการอยู่แบบนี้ มันเหนื่อยคุณได้ยินไหมมาร์ติน ฉันเหนื่อยแล้ว…” เสียงหวานสั่นเครือ น้ำตารินไหลอาบแก้มนวล
“คุณเหนื่อยหรือว่ากำลังจะได้ที่เกาะใหม่กันแน่” ใบหน้าหล่อเหลามองหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
เพียะ!
มือเรียวลงโทษคนที่บังอาจดูถูกคุณค่าของตน มาร์ตินหันหน้ากลับมาจ้องร่างบาง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งเต็มอุ้งปาก สาวเจ้าไม่ออมแรงสักนิด ดวงตาคมจับจ้องแม่สาวหน้าหวานพลางขยับเท้าไล่ต้อนเธออย่างคุกคาม
“คุณกล้าตบผมเหรอน้ำเพชร?”
ตั้งแต่คบหากันมาไม่เคยมีสักครั้งที่เธอจะทำรุนแรงกับตน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ลิ้มรสชาติฝ่ามือของเจ้าหล่อน
“คุณดูถูกฉันก่อน” น้ำเพชรถอยหลังหนีโดยอัตโนมัติ สายตาของเธอฉายชัดว่าเริ่มหวาดกลัว
“แล้วคุณจะให้ผมคิดยังไง เมียเอาแต่ร้องให้ปล่อยทั้งๆ ที่ผัวพยายามจะเอาอกเอาใจ ตอบมาสิ คุณจะให้ผมคิดยังไง!” เสียงเข้มตวาดจนร่างบางสะดุ้ง
“คะ คุณมาร์ติน” ดวงตากลมโตสั่นไหว รับรู้ถึงภัยอันตรายที่กำลังจะเยือนตนในไม่ช้า
หมับ!


ทาสรัก ทาสปรารถนา ภาค 2

สำหรับเธอ... มันคือความผิดพลาด

สำหรับเขา... มันคือความรู้สึกจากส่วนลึก

ความรักที่ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะเดินทางมาบรรจบ สุดท้ายแล้วจะลงเอยเช่นไร ติดตามได้ในทาสรัก ทาสปรารถนา ภาค 2


ร่างบางเดินหนีชายหนุ่มเมื่อเห็นว่าอารมณ์ของเขาเริ่มร้ายกาจจนกู่ไม่กลับ ทว่าเจ้าหล่อนกลับไปไม่ถึงฝันเพราะแขนเรียวถูกกระชากอย่างแรงจากผู้ที่สติเริ่มแตกกระจาย แววตาของเขาดุดันจนหัวใจดวงน้อยแอบหวั่น แต่ความไม่ยอมคนกลับบอกให้เธอเชิดหน้าขึ้นสู้โดยละทิ้งความอ่อนแอ เห็นเช่นนั้นพิชญะก็ยิ่งโกรธ
"สำหรับคุณมันคงดีมากเลยสินะ ถึงได้ปกป้องเทิดทูนกันขนาดนี้!" น้ำเสียงไม่พอใจตะคอกถาม
“คุณพิชญะ ถ้าควบคุมสติของตัวเองไม่ได้ก็กรุณาปล่อยค่ะ ดิฉันจะกลับบ้าน” แพทริเซียบอกอย่างเหนื่อยใจ ท่าทีเอือมระอาของเจ้าหล่อนยิ่งไปกระตุ้นต่อมให้เขาฉุนเฉียว
เพราะหวนคิดไปถึงบิดาที่มักมองเขาด้วยสายตาดูแคลน
“ผมถามว่ามันดีมากใช่ไหม ตอบสิ!” ชายหนุ่มเขย่าร่างบางรุนแรง
“ค่ะ เขาดีกว่าคุณมาก!” แพทริเซียตวาดกลับ หล่อนเริ่มโกรธขึ้นมาบ้างเสียแล้ว เขานึกว่าตัวเองเป็นใครถึงได้กระทำกิริยาป่าเถื่อนต่อเธอแบบนี้
“อย่างน้อยๆ เขาก็เป็นสุภาพบุรุษมากกว่าคุณ ไม่เคยทำร้ายฉันเหมือนที่คุณทำ”
“มันแสแสร้งสิไม่ว่า ไอ้มาร์ตินมันร้ายกาจกว่าที่คุณคิดเอาไว้เยอะเชียวล่ะ” พิชญะยิ้มหยัน
“ค่ะ ต้องการพูดแค่นี้ใช่ไหมคะ ถ้าพูดจบแล้วก็ช่วยปล่อยด้วยค่ะ ฉันจะกลับไปพักผ่อน” น้ำเสียงไม่แยแส
“อย่ามาทำท่าทางแบบนี้ใส่ผมนะแพทริเซีย คุณจะดูถูกผมมากเกินไปแล้วนะ!” พิชญะกระชากร่างบางเข้าแนบอก เรียวปากหยักสั่นระริก
“นี่คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย ฉันไปทำอะไรให้คุณไม่ทราบ โกรธเกลียดน้องชายตัวเองก็คงเพราะว่าเขาเก่งกว่าดีกว่าสินะ คุณอิจฉามาร์ตินที่ได้เป็นลูกรักของคุณลุง อิจฉาที่เขาได้รับตำแหน่งประธานบริษัทฯ แล้วก็อิจฉาที่ตอนนี้เขามีครอบครัวที่อบอุ่น คุณอิจฉาทุกอย่างในสิ่งที่น้องชายของตัวเองได้รับ ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะเป็นพี่ชายเขา คุณกับมาร์ตินไม่มีอะไรเหมือนกันแม้แต่นิดเดียว ฝ่ายนั้นเขาเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว กล้าคิดกล้าทำ กล้าที่จะตัดสินใจเพื่อเลือกทางเดินให้กับตัวเอง ผิดกับคุณที่อ่อนแอและขี้ขลาด ทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยก็ทำงอนหนีออกจากบ้าน ทิ้งงาน ทิ้งบริษัทฯ ทิ้งหน้าที่ของตัวเองได้ลงคอ ผู้ชายแบบคุณตายอีกกี่ชาติก็ไม่มีวันเทียบมาร์ตินได้หรอก รู้เอาไว้ด้วย!”
“แพทริเซีย!!!”



*โปรดโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อทุกครั้งนะคะ*