ยั่วรักท่านประธานร้าย

“คุณกิตทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับฉัน” กมลดาพูดออกไปทันที กิตติยุศนิ่งไปสักพัก กมลดาคงรู้แล้ว เขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะไม่บอกเธอ แค่เขายังไม่พร้อมจะพูดออกไป ตอนนี้คงถึงเวลาแล้ว
“มิ้น ผมขอโทษ” กิตติยุศเข้าไปนั่งข้างๆกมลดาพร้อมโอบกอดไว้แน่น ดวงตาคมแดงก่ำเพราะกำลังเจ็บปวดที่ต้องเอ่ยคำนั้นออกมา
“มันคือเรื่องจริงเหรอคะ” กมลดาเม้มปากเข้าหากันแน่น
“ผมต้องแต่งงานกับฟ้าใสเพื่อธุรกิจ ผมไม่ได้รักเธอ ผมรักคุณ”
“ฉันเข้าใจค่ะ ฉันจะเป็นฝ่ายไปเอง คุณจะได้ไม่เครียด” กมลดาน้ำตาคลอ ถึงแม้จะพูดออกไปแบบนั้น แต่หัวใจของเธอก็เจ็บปวด เพื่อเขาเธอต้องทำแบบนี้ และเขาก็ต้องทำเพื่อธุรกิจและครอบครัวของเขาเอง
“ไม่ ผมไม่ให้คุณไปไหน คุณอยู่กับผมนะ อย่าทิ้งผมไป” สิ่งที่เขากลัวคือเสียกมลดาไป เขารักเธอ ดวงตาคมจ้องมองดวงตางามอย่างสื่อความหมาย ว่าเขากลัวเสียเธอ และรักเธอ
“ฉันต้องทำในสิ่งที่ถูกค่ะ เมื่อคุณแต่งงาน คุณต้องรักคุณฟ้าให้มากๆ” กมลดาน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ผมจะแก้ไขทุกอย่างเอง แต่ผมขอร้อง คุณอย่าไปจากผมนะ” กิตติยุศดวงตาแดงก่ำ เขาพยายามไม่ให้เสียงตัวเองสั่น
“แต่.. ค่ะ ฉันจะไม่ทิ้งคุณ” กมลดายิ้มทั้งน้ำตา ตอนนี้เธอไม่ทิ้งเขา ต่อไปเขาคงทิ้งเธอเอง เมื่อเขาแต่งงาน เธอจะไปจากเขาทันที

++++++++++++++
“ทำไมคุณถึงหนีผมมา ที่บ้านของคุณวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้น” กิตติยุศไม่ได้สนท่าทีกมลดา เขาเป็นห่วงเธอมากกว่า
“มีคนส่งคนมาทำร้ายแม่ของฉัน บอกให้ฉันเลิกกับคุณ และไปจากที่นั่น” กมลดาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ตอนนี้ก็กลัว กลัวว่าพวกมันจะตามมาอีก
“แบบนี้สินะ” กิตติยุศเข้าใจทุกอย่างทันที เขารู้ว่ากมลดาต้องมีเหตุผลที่หนีไป และตอนนี้เขาได้รับรู้แล้ว
“รู้แบบนี้แล้ว ก็กลับไปค่ะ อย่ามายุ่งกับฉันอีก”
“มีอะไรที่ผมไม่รู้อีก” กิตติยุศไม่คิดว่าจะโดนกมลดาไล่แบบนี้ มันต้องมีอะไรที่เธอไม่ได้พูดบอก ร่างสมส่วนเดินเข้าไปยืนตรงหน้าหญิงสาว มือใหญ่จับปลายคางเรียวให้เงยหน้าขึ้นมองสบตา ดวงตาหวานสั่นระริกด้วยน้ำตา ยามมองดวงตาคมอย่างเจ็บปวดหัวใจ
“คุณกิต ฉันไม่อยากขึ้นชื่อว่าแย่งสามีใคร” กมลดาเสียงสั่น หยดน้ำตาที่กลั้นไว้ไหลออกมา เธออ่อนแอลงมาก อะไรนิดหน่อยก็อ่อนไหวจนร้องไห้ออกมา ……..

+++++++++++++++
“ขอบคุณนะที่หนีไป คุณกิตเขามีความสุขกับฉันมาก” ฟ้าใสยิ้มออกมาอย่างสะใจ กมลดารีบเดินหนีทันที เธอไม่เชื่อ และไม่อยากฟัง แต่ทำไมหัวใจดวงน้อยถึงเจ็บปวดและเลือกที่จะเชื่อคำพูดของฟ้าใสแบบนี้
“ฮื่อ ฉันดีใจที่คุณมีความสุข ตอนนี้เรามีกันแค่สองคนแม่ลูกนะลูก” กมลดายิ้มออกมาทั้งน้ำตา เธอดีใจที่เขามีความสุข ถึงแม้เธอจะเป็นคนเจ็บก็ตาม มือบางลูบท้องตัวเองเบาๆ ให้กำลังใจลูกและตัวเองไปด้วย ฟ้าใสเหมาะสมกับกิตติยุศที่สุด ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกันนานๆก็รักกันไปเอง มันคือเรื่องจริงสินะ

++++++++++++++
เนื้อหาอาจไม่ตรงตามที่อัปลงในเว็บนิยาย เพราะเป็นฉบับรีไรท์ ฝากนิยายเรื่อง ยั่วรักท่านประธานร้าย ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกท่านด้วยนะคะ