เสือคลั่งเมีย

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แฟนเก่าหรอ"เธอถามเสียงสั่นเครือ รู้สึกเจ็บไปทั้งใจ แค่รอยสักไม่พอ ยังละเมอหาอีก เขาคงยังไม่ลืมผู้หญิงคนนั้น และต้องรักมากแน่ๆ ไม่งั้นไม่สักบนอกไว้แบบนี้หรอก
"ฮืออ ไอ้คนบ้า! ไหนบอกว่ารักกันไง"กวางน้อยปิดปากร้องไห้ สะอึกสะอื้นเสียงใจหนัก ไม่คิดว่าโฮชิจะเป็นคนแบบนี้ ทั้งที่บอกรักเธอแล้ว ยังละเมอหาแฟนเก่าอีก
"อึกๆ ฮือออ"
"เป็นไร"โฮชิรู้สึกตัว เพราะเสียงร้องไห้ ลืมตาขึ้นมองก็ตกใจที่เห็นเมียตัวเล็กนั่งร้องไห้น้ำตานอกหน้า
"ฮือออ"
"ร้องไห้ทำไม ปวดหัวหรอ"เขาพยุงตัวลุกขึ้นนั่งกอดปลอบ
"อือ ฮือออ"เธอพยักหน้าอือออไป ไม่ยอมบอกว่าเป็นอะไร เพราะไม่อยากงี่เง่าใส่
"เดี๋ยวไปเอายามาให้"เขาผละออกจะลุกไปเอายามาให้ แต่เธอไม่ยอม กอดเขาไว้แน่น
"ไม่เอา ฮืออ"
"แล้วทำยังไงมันจะหายล่ะ"เขาลูบหัวกวางน้อยที่ตอนนี้จ้องมองรอยสักเขาเขม็ง ก่อนใช้ปากกัดอย่างโกรธเคือง จนโฮชิสะดุ้ง
"กัดฉันแล้วหาย? "เขาก้มมองเด็กน้อยที่ซุกหน้ากัดอกเขา
"อือ"เธอพยักหน้า ทั้งที่ใช้ฟันกัดขบเม้มร้อยสัก เหมือนจะกัดมันออกมา
"กัดก็กัด"เขานอนลงให้กวางน้อยกัดอกตัวเอง ยอมทุกอย่างแหละ เธอทำอะไรแล้วรู้สึกดีเขาก็ยอม ถึงตัวเองจะเจ็บก็ตาม
ไข่หวานซุกหน้า ทั้งกัดทั้งใช้เล็กข่วน จนอกเขาแดงมีเลือดซิบ ทั้งรอยฟันรอยเล็บ แต่เธอก็ยังไม่พอใจ อยากจะเอามันออกมา แต่ตอนนี้โฮชิเจ็บมากแล้ว
"เจ็บแล้วครับ"โฮชิบอก ขอความเมตตาจากเมียตัวเล็ก
"เจ็บไม่เท่าหนูหรอก"เธอผละออก บอกเสียงสั่งเครือ กัดปากตัวเองมองอกเขาไม่ละสายตา