พิจิกคณาร่ายรัก (หนังสือเสียง)

“อิสรภาพที่ร่ำร้องกลับต้องแลกด้วยพรหมจรรย์ ภารกิจ “นางยั่ว” เริ่มต้นขึ้น เมื่อสาวมั่นรับคำท้า แต่จอมวางแผนกลับพลาดท่าถูกตลบหลังเอาคืนจาก “เหยื่อสวาท” อย่างสาสม และเธอ...ต้องจมอยู่กับพันธนาการรักของเขาไปตลอดกาล”



“ผมยอมทุกอย่าง...ขอเพียงคุณอยู่และไม่ว่าอย่างไรผมจะซื้อบ้านหลังนั้นมาคืนคุณให้ได้”

“เจ้าของเขาไม่ขายนี่คะ”

“แต่ผมสัญญาว่าจะเอามันมาคืนคุณให้ได้...”

“เพราะอะไรค่ะ”

“เพราะผมรักคุณ...ผมทำร้ายคุณมามากแล้ว ต่อไปนี้ไม่ว่าสิ่งไหนที่คุณอยากได้ ผมจะหามากองให้ตรงหน้า”

พิจิกคณาซ่อนรอยยิ้มไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย ซึ่งคนตัวโตก็แอบเห็น ชายหนุ่มรู้ในทันทีว่าเธอต้องร่วมมือกับบิดาแกล้งเขา เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ความหวังของเขาเริ่มมีขึ้นเลือนราง หากเธอจะแกล้งเขาต่อเขาก็ยินดีเล่นให้สมบทบาทที่เธอต้องการเหมือนกัน

“ถ้าเจ้าของเขาขายหมื่นล้าน...คุณก็จะยอมซื้อหรือคะ” เพียงแค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าที่ดินผืนนั้นอยู่ที่ใคร

“ผมยอมทุ่มหมดตัว ถ้าหากว่าเจ้าของที่ดินผืนนั้นจะยอมรับเลี้ยงผมด้วย” ชายหนุ่มทอดสายตาอ้อน

สายตาระยิบที่เขามองเธอแตกต่างจากเมื่อครู่ทำให้หญิงสาวแปลกใจ คิ้วมุ่นฉงน ชายหนุ่มยกคอขึ้นจุมพิตริมฝีปากอิ่มเบาๆ

“ว่าไงครับ...จะรับเลี้ยงไหม ผมทานไม่จุ ดื่มกาแฟไม่ต้องใช่แก้วก็ได้ หากเป็นคุณชง...ทุกแก้วผมสามารถดื่มได้บนตัวคุณ” ชายหนุ่มเย้า

“คุณรู้ได้ไง”

“แค่จับคำพูดคุณกับคุณพ่อของผมไม่กี่คำก็รู้แล้วเมียจ๋า วางแผนกันดีนักนะ ไม่สงสารผมเลยอย่างนี่ต้องทำโทษ”

เครอฟรั้งร่างบางของเธอให้พลิกนอนลงบนโซฟา พร้อมกับพลิกตัวเองกดเจ้าของร่างบางแนบชิดผนัง ไม่สนใจความเจ็บและเลือดที่ไหลซึมออกมาแม้แต่น้อย

“ปล่อยนะ!”

ไม่ทันที่พิจิกคณาจะได้ตั้งตัว ริมฝีปากหนาก็กดลงบนเรียวปากนุ่มทันที ความโหยหาสั่งสมเนิ่นนานนับเดือนยิ่งเพิ่มดีกรีความร้อนแรงของจุมพิตร้อนขึ้นเรื่อยๆ ก็พานให้คนใต้ร่างเริ่มต้านรสหวามหวานไม่ไหว แต่กระนั้นคนเจ้าเล่ห์ก็ยังไม่คิดปล่อยเรียวปากอิ่มให้เป็นอิสระ