อสุราลวงใจ

"พี่...ภูมิ" เสียงหล่อนขาดห้วงในตอนที่พยายามจะเอ่ยเรียก
"ถ้าเธอเรียกอีก ฉันจะใส่ไม่ยั้งแล้วนะ"
เขาเป็นคนพูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อม แต่ก็ใช่ว่าจะพูดมากให้เปลืองน้ำลาย บางครั้งจึงดูห้วนและทื่อเกินไป
"พี่ภูมิ จิ๋วชอบพี่"
ลัลลาสารภาพความในใจของหล่อนออกมา อยากให้เขาตระหนักให้ชัดอีกครั้งว่าถ้ามีโอกาสหล่อนย่อมไม่พลาดที่จะไขว่คว้ามันเอาไว้ ...โอกาสที่จะได้ใกล้ชิดและสานต่อความสัมพันธ์กับเขา
เด่นภูมิรับรู้ได้ถึงแรงปรารถนาที่หล่อนแสดงออกมาว่าต้องการมากขึ้น และตัวเขาก็ไม่คิดจะเก็บกักความใคร่ที่มันอัดแน่นอยู่ข้างในมาอย่างเนิ่นนานเอาไว้อีกต่อไป ถ้าลัลลาจะมาเป็นผู้หญิงคนต่อไปของเขา หล่อนจะต้องเรียนรู้ถึงความดุดันนี้เอาไว้ รู้ว่าเขาไม่ใช่พวกที่เรียกร้องต้องการถี่ แต่ถ้ามีเมื่อไรจะไม่มีคำว่าแผ่วให้ผิดหวังเลย
"ผู้กอง"
"ถ้าเธออยากให้ฉันทำแรงๆ กว่านี้ก็เรียกเหมือนเดิม"
หล่อนพยายามจะลืมตาขึ้นมองใบหน้าของเขาให้ชัดๆ พบว่าเด่นภูมิกำลังจ้องหล่อนนิ่ง ลมหายใจของเขารินรดลงมาบนปลายจมูก กายเบื้องล่างยังคงขยับไหวต่อไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
แน่นอนว่าหล่อนต้องการให้เขาทำแรงขึ้น เพื่อที่หล่อนจะได้ไต่เชือกแห่งความพิศวาสเส้นนี้ขึ้นสูงไปจนถึงที่สุด ได้คลอเคลีย สัมผัส และรู้สึกถึงอุ่นอวลแห่งกลิ่นและความรุ่มร้อนที่แผ่ซ่านออกมาจากเรือนกายล่ำสันแข็งแรงของเขา รสรักรสพิศวาสนี้ช่างหอมหวานน่าหลงใหล ยิ่งมีเขาเป็นผู้นำพาจับจูงไปเช่นนี้ ลัลลาก็พร้อมจะตามไปด้วยความเต็มใจและและกระตือรือร้นยิ่งกว่าอื่นใด หล่อนครางชื่อเขาด้วยเสียงแหบโหยอันสุดแสนจะเซ็กซี่เชิญชวน
"พี่ภูมิ~"