บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน

“ฉันไม่ปล่อยเธอไป เธอเป็นของฉัน” ธานินทร์เอ่ย เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไป เขาจะกักขังให้เธออยู่ในอาณัติของเขา
“ไม่ได้เป็น”
“ให้ฉันรื้อฟื้นมันไหมชะเอม” มือสองข้างยันกำแพง ในขณะที่หญิงสาวอยู่ตรงกลางจ้องมองหน้าของเธอในระยะประชิด
“...”
“ลองดูไหมว่าเธอเป็นของฉัน เธอกล้าลองไหม?”
“...”
“พิสูจน์กันไหม” เขาเอ่ยพร้อมกับก้มหน้าใกล้ ๆ เธอ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่พวงแก้มของหญิงสาว
“ไม่ค่ะ เอมไม่พิสูจน์เอมแค่อยากยืนยันว่าเอมไม่ใช่ของคุณแค่นั้น”
“เมื่อก่อนเธอเคยเป็นของฉันยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นของฉันอยู่เหมือนเดิมต่อให้เธอพยายามปฏิเสธเธอก็หนีความจริงไม่พ้นหรอกชะเอม”
“เอมไม่ใช่ของคุณ”
“เมื่อก่อนหรือตอนนี้ก็ยังเป็นของฉันอยู่ เข้าใจไหมว่ายังเป็น”
“ไม่ใช่”
“เธออยากเป็นของคนอื่นเหมือนที่เธอเคยเป็นสินะ ถึงได้เอาแต่ปฏิเสธ” ธานินทร์เอ่ยอย่างเหยียด ๆ
“เอมไม่เคยเป็นของใคร”