เด็กดื้อของพี่สิงห์

เพราะความสวยเป็นเหตุหรือว่า...โชคชะตาดันเล่นตลกกับฉันกันแน่? เมื่อรุ่นพี่สุดโหดในคณะ ดันมาบอกว่า 'ฉันเป็นแฟนของเขา' ชนิดที่ไม่ทันให้ฉันได้ตั้งตัว ฉันจะเป็นแฟนของเขาได้ยังไง ในเมื่อฉันยังไม่รู้จักกับเขาเลยด้วยซ้ำ

“น้องเป็นแฟนพี่ น้องจะไปกับผู้ชายคนอื่นไม่ได้” น้ำเสียงทุ้มต่ำของรุ่นพี่ที่ฉันเพิ่งเคยเห็นหน้ากำลังยืนดุฉัน อยู่ตรงบริเวณลานจอดรถของตึกคณะศิลปกรรมของมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอยู่

เขาเป็นรุ่นพี่สุดหล่อ มีรูปร่างสูงโปร่ง ริมฝีปากสวยได้รูป คิ้วดกดำ จมูกโด่งเป็นสัน ผิวขาวแต่ไม่ถือว่าขาวมาก สวมใส่เสื้อช็อปสีกลมท่า กางเกงยีนเก่าๆ กับรองเท้าผ้าใบสีขาว สภาพของเขาไม่ต่างไปจากหนุ่มบ้านจนที่มาหลงรักคุณหนูบ้านรวยอย่างฉัน

"คะ? " ฉันอุทานขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ

ฉันยังหันไปมองหน้าของเพื่อนหนุ่มที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ ของฉัน แม้แต่ไอ้ภูผา...เพื่อนร่วมคณะ ที่สนิทกับฉันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม มันยังทำหน้าเอ๋ออ๋า งุนงงไปตามๆ กัน

“พี่เป็นแฟนของยัยนี่?” ภูผาหันมาชี้หน้าของฉัน

“ใช่” รุ่นพี่คนนี้ยืนยันเสียงเข้ม

ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อ สมัยนี้ยังมีคนเล่นแบบนี้อยู่เหรอ? โกหกเซ้าซี้ว่าเป็นแฟน ทั้งๆ ที่เราสองคนไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำ แต่เดี๋ยวสิ...บางทีพี่เค้าอาจจะเคยเจอฉัน แล้วหลงรักในความสวยของฉันก็ได้ แต่ฉันยังไม่เคยเจอพี่เค้า...

“น้องได้พี่แล้วคิดจะทิ้งพี่เหรอ?” รุ่นพี่คนนี้พูดเรื่องอะไรของเขาอยู่เนี่ย?

ฉันเนี่ยนะ...ได้เขาแล้วทิ้ง มันเรื่องบ้าบออะไรกัน ฉันยังไม่เคยที่จะสูญเสียแม้แต่จูบแรกด้วยซ้ำ แต่เดี๋ยวก่อนเมื่อคืนฉันเมามากหนิ หรือบางที...มันอาจจะเกิดขึ้นตอนที่ฉันเมาก็ได้