พ่ายรักวายร้าย

...เมื่อพ่อเลี้ยงไร่ข้างๆ ที่มารดาของเธอเอ็นดูเขานักหนาเริ่มทำตัวเรียกร้องความสนใจด้วยการตีหน้าเศร้าเล่าความ 'เท็จ' ว่าเธอแอบซุกแฟนไว้ที่กรุงเทพ ทำให้ผู้เป็นพ่อมีประกาสิทธิ์สั่งให้เธอใช้เวลาในช่วงปิดเทอมเพื่อช่วยงานที่ไร่ของอีตาพ่อเลี้ยงสองหน้าแทนการอุดอู้อยู่ในเมืองกรุง...

แกร๊ก!
แก้วกาแฟในมือของพ่อเลี้ยงหนุ่มกระแทกลงบนโต๊ะไม้เสียงดัง ทันทีที่เห็นคนตัวเล็กเดินลงมาจากบันไดด้วยเสื้อผ้าที่สั้นทั้งบนทั้งล่าง จนมันแทบจะเรียกได้ว่าเป็นเศษผ้าอยู่รอมร่อ
"พี่เพิ่งรู้นะว่ามิ้วมีรสนิยมแบบนี้ด้วย"
"แบบไหนคะ"
"ซื้อเสื้อหมามาใส่" คนปากร้ายบอก
"พี่ภูมิ!"
"ไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย ถ้าเปลี่ยนให้ดีกว่านี้ไม่ได้ก็ไม่ต้องออกจากบ้าน" ภควินทร์บอกอย่างเอาแต่ใจ แล้วกอดอกสบตากับคู่สนทนา เพื่อประกาศให้เธอรู้ว่าเขาเอาจริง
"แม่ยังไม่เคยสั่งมิ้วแบบที่พี่ภูมิสั่งเลยนะ" ร่างบางแย้ง
"ก็ลองให้พี่ถ่ายรูปมิ้วตอนนี้ ส่งให้อาเหมดูดีไหมล่ะ"
"นี่เอาพ่อมาขู่เหรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ"
ลูกสาวคนเล็กที่พ่อหวงหนักมากมาแต่ไหนแต่ไรกัดฟันกรอดจ้องหน้าศัตรูคู่อาฆาตของตนอย่างไม่ยอมแพ้
วันนี้แม่ของเธอออกไปทำธุระเย็นนู่นล่ะกว่าจะกลับ ส่วนพ่อนี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ท่านบอกไว้ตั้งแต่เมื่อวานก่อนแล้วว่าวันนี้จะมีเคสผ่าตัดใหญ่ เพราะฉะนั้นไม่มีเวลาเปิดมือถือมาอ่านข้อความจากคนบ้าตรงหน้านี่แน่
กว่าพ่อจะได้เห็น เธอกับเขาคงออกเดินทางไปจนถึงหัวหินแล้วล่ะ
"ไม่เปลี่ยน!"