เสน่หา... บ่วงมนตรา​

มนตรา​ หญิงสาวอาภัพเรื่องความรัก​ เธอต้องกลายเป็นทาสระบายความใคร่​ให้อดีตคู่หมั้นของน้องสาว​ เพียงเพราะความเข้าใจผิด​ แล้วเธอจะทำยังไงต่อไป​ จะหนีจากบ่วงพันธนาการ​ที่เขาสร้างขึ้นมาได้หรือไม่ มาคอยลุ้นไปพร้อมๆกันค่ะ…

………………..

"ใส่เสื้อซะ​ เดี๋ยว​ผมจะกลับไปส่งคุณที่ลานจอดรถ" ​ คำตอบของอรรคพลทำให้มนตราสะอึกไป​ มือเล็กทั้งสองของเธอกำหมัดไว้แน่นด้วยความคับแค้น​ เจ็บใจตัวเองที่แอบคิดไปไกล​ แต่ความจริงแล้ว​ เขาก็แค่เห็นเธอเป็นที่ระบายความอยากแทนน้องสาวของเธอเท่านั้น
เมื่อเห็นมนตรานิ่งไป​ อรรคพลก็เดินเข้ามาปลดเข็มขัด​ที่รัดข้อมือออกให้เธอ

"คุณ​รักไอ้ภาคินใช่มั้ย?" อยู่ๆอรรคพลก็ถามขึ้น

"........." มนตราจ้องหน้าอรรคพลนิ่งงัน​ นี่หรือเป็นคำพูดที่เขาใช้พูดกับผู้หญิง​ที่เขาพึ่งมีอะไรด้วย

"ผมรักน้องสาวคุณ​ และผมอยากได้เธอคืน​ เราสองคนต้องร่วมมือกันแย่งคนรักของเราคืนมา" อรรคพลเสียงเข้มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง​ ถึงเขาจะนอนกับมนตราแล้วทุกอย่างก็ไม่เปลี่ยนแปลง​ เขารักมินตรา​ และยังอยากได้เธอคืนกลับมาเหมือนเดิม

"ไม่​ คุณ​อยากแย่งคนที่สวมเขาให้คุณกลับมามันก็เรื่องของคุณ​ แต่กับฉันไม่!!" มนตราว่าใส่หน้า​ พร้อมกับผลักอกอรรคพลออก​ รวบผ้าห่มมาพันกายไว้จะลุกเดินหนีเข้าห้องน้ำ
แต่พอลุกขึ้น มนตราก็ต้องทรุดกายนั่งลงตามเดิม​ เธอรู้สึก​ทั้งเจ็บ​ทั้งจุกไปทั่วท้องน้อย​ ไม่แปลกที่เธอทั้งเจ็บและจุก​ เพราะเธอพึ่งผ่านศึกหนักมาทั้งที่มันเป็นครั้งแรกของเธอ
ขอบตาของมนตราเริ่มร้อนผ่าว​ ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจถาโถมเข้ามาใส่​ หญิงสาวร้องไห้ออกมาเงียบ​ ความเจ็บปวด​ระลอกแล้วระลอกเล่าผุดขึ้นมาเสียดความรู้สึก
อรรคพลมองแผ่นหลังอันสั่นเทาของมนตราแล้วเบือนหน้าหนี​ นี่เขาทำอะไรลงไป…