มิติเวลากาลรัก

อดีต , อนาคต , ปัจจุบัน ทำไมหนึ่งวันต้องมี 24 ชั่วโมงแบบเป๊ะๆไม่มีขาดไม่มีเกิน คิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสัจธรรมอย่างงั้นเหรอ? เปล่าเลย! เพราะมีกลุ่มคนบางกลุ่มกำลังงคอนโทรลมันอยู่ต่างหาก จนกระทั่งมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันอย่างการผัดวัดประกันพรุ่งเกิดขึ้น "จราจรเวลา" อย่างพวกเขาจึงต้องวุ่นจนหัวปั่น!
.
.
.
"มันจะดีเหรอคะหัวหน้าโรเบิร์ตสัน ที่จะให้เจ้าหน้าที่ฝีมือดีที่สุดของเราลงไปทำงานเสี่ยงๆแบบนั้น!?"
.
เลขาสาวในชุดหนังรัดรูปสนทนาอยู่กับประมุขแห่งองค์กร ผู้คุมบังเหงียนการจราจรสูงสุด แกอยู่ในชุดเต็มยศ ใส่เสื้อสะท้อนแสง , ใส่ถุงมือยาว , คาบนกหวีดอยู่ในปาก ในอิริยาบถยืนหันหลังมองออกไปที่นอกหน้าต่าง ซึ่งบัดนี้คราคร่ำไปด้วยยานยนต์หลากชนิด ทางด่วนที่พันกันอีรุงตุงนังดุจดั่งงูยักษ์ผสมพันธุ์กันกับเงื่อนลูกเสือ และที่ขาดไม่ได้เลยคือท้องฟ้า! มันไม่มีเมฆเลยสักก้อน! แต่ถูกแทนที่ด้วยหน้าปัดนาฬิกาขนาดมหึมา กับตัวเลขตั้งแต่ศูนย์ถึงยี่สิบสี่นาฬิกา ขจรกระจายอยู่เต็มฟากฟ้าเต็มไปหมด!
.

"ดูคุณเป็นห่วงเขาจังเลยนะคุณอเมเซียร์? ว่าแต่คุณรู้ได้ยังไงว่าผมส่งเขาไป ตัวคุณเองก็เพิ่งบรรจุเข้ามาเป็นเลขาฯผมได้ไม่ถึงสัปดาห์เองไม่ใช่เหรอ?"
หัวหน้าโรเบิร์ตสันพูด แกกลับหลังหันแล้วเดินย้อนตรงเข้ามาหาลูกน้องสาว ที่บัดนี้ออกอาการประหม่าหนัก