เรื่องลับนักเขียนอีโรติก

กวาดตกอับหวังพึ่งนักเขียน 20+ ระดับเซียน

แต่คุณคนนี้กลับยังเวอร์จิ้นซะงั้น

"ถ้าไม่เซียนเรื่องนี้เดี๋ยวฉันสอนเองค่ะ"

/*******/

เรียวปากอุ่นถอนจูบที่เน้นหนักจนได้ยินเสียงชวนให้หวิวไหวปั่นป่วน ใบหน้าประชิดขณะที่สายตากวาดมองใบหน้าแดงก่ำ หยุดลงที่ดวงตาระส่ำที่สบดวงตาของเธอ เสียงหอบหายใจชวนให้คลั่งไคล้

นลินกดจูบลงอีกครั้ง เรียวขาที่เกี่ยวพาดรอบเอวด้วยฝีมืออีกฝ่ายถูกดันขึ้นกว่าก่อนเก่า ทุกอย่างเนิบช้าแต่ชวนให้ปั่นป่วนจนลมหายใจขาดห้วง มืออุ่นประคองบั้นท้ายกลมกลึงเต็มไม้เต็มมือ บีบเคล้น หนักหนาพอๆ กับริมฝีปากที่บดเคล้าลงบนเรียวปากของอีกฝ่าย ดูดดื่มและเนิบช้าจนลมหายใจโดนสูบไปจนเกือบจะหมดตัว

“หื้อ”

เรียวปากผละออกขณะส่งเสียงครางอย่างลืมตัวเมื่อถูกพรากเรียวปากอันเร่าร้อน เรียวปากพรมจูบข้างแก้มนุ่ม ไล่ลงที่คอระหง คอระหงถูกความอุ่นจัดครอบครองไล่ลงมาเนินอก ซอลกลั้นหายใจเมื่อหน้าอกอวบตึงถูกครอบครองโดยริมฝีปากร้อน คอเสื้อของนลินยังคงโดนขยุ้มโดยอีกฝ่ายอย่างไหวหวาม

มืออุ่นขยับครอบครองเบื้องล่าง อีกฝ่ายแอ่นสะโพกขึ้นอย่างลืมตัว เรียวขาที่ถูกยกพาดจิกเกร็งพร้อมกับอาการปั่นป่วนและวาบไหวเจียนจะระเบิด ซอลหอบหายใจไม่เต็มปอดกับอาการปั่นป่วนที่เป็นไปอย่างเนิบช้าอย่างเก่งกาจและชำนาญ ไล้ผ่านสัมผัสตรงจุดอ่อนไหวอย่างนุ่มนวลและเนิบช้าราวกับจะทำให้อีกฝ่ายขาดใจ

“อ่าห์…”

“คุณซอลอยากรู้มั้ยว่าของจริงเป็นแบบไหน”

ไม่ทันทีอีกฝ่ายจะตอบรับหรือปฏิเสธเรียวปากร้อนก็กลับมากลืนกินริมฝีปากของซอลอีกครั้งอย่างอย่างดูดดื่ม แทบไม่ต้องอธิบายเลยว่ามันเกินกว่าที่จินตนาการไปเยอะมากทีเดียว