เขี้ยวหวามลวงสวาท

"คุณกันยา ผมทำแซนด์วิชให้ที่โต๊ะนะครับ" ชายหนุ่มนำแซนด์วิชในร้านสะดวกซื้ออุ่นในไมโครเวฟให้ จากนั้นก็นำมันไปวางใส่จานลงบนโต๊ะทานข้าวที่ดูแล้วเพิ่งจะเก็บกวาดลวกๆ ตรงหน้าหญิงสาว

เจ้าของชื่อเดินไปกินแซนด์วิชอย่างว่าง่าย เธอเงยหน้ามองชายร่างใหญ่ใจดีอีกครั้ง เจ้าตัวยังคงยกยิ้มนุ่มนวลเหมือนเช่นทุกครั้ง ไม่มีอาการคล้ายเก็บซ่อนความต้องการส่วนลึก มีเพียงแค่ถามเธอว่าต้องการอะไรไหม

กันยาผ่อนคลายอย่างแท้จริง ก่อนเรียกหาน้ำดื่ม จากนั้นเมื่อกินแซนด์วิชหมด ชายหนุ่มก็ลงนั่งตรงกันข้าม เอ่ยเรื่องการทำงานขึ้นมา

"ผมจะจ้างคุณกันยาให้มาทำความสะอาด ห้องพักแห่งนี้มีห้องนอนสองห้อง ผมจะแบ่งให้คุณใช้ครึ่งนึง แต่ว่าผมคงต้องหักค่าเช่าออกจากเงินเดือนของคุณด้วย คุณจะยอมไหม?"

หญิงสาวยังไม่ตัดสินใจ จึงสอบถามเงินเดือนไปก่อน

"เนื่องจากมันเป็นงานฟูลไทม์ ผมไม่สามารถออกไปทานข้าวข้างนอกได้ในตอนกลางวัน ตอนกลางคืนผมเองก็ชอบทำงาน ดังนั้นเงินเดือนที่ผมให้คุณจึงเป็นเดือนละหมื่นห้า หากรวมค่าอาหารที่คุณต้องทำให้ผมด้วย ผมก็จะเพิ่มเงินพิเศษตรงนี้ไปอีกห้าพัน รวมเป็นสองหมื่น แต่อย่างที่บอก มันเป็นงานฟูลไทม์ และถ้าคุณเช่าห้องอยู่ร่วมกันกับผม ผมต้องหักคุณสี่พันต่อเดือน รวมค่าน้ำค่าไฟแล้ว"

ข้อเสนอนี้ดีมาก จนเธออยากจะตอบตกลง แต่ว่ามีบางสิ่งได้รั้งเธอเอาไว้ก่อน

"ทำไมคุณถึงได้หางานให้ฉันทันทีล่ะคะ ไม่คิดว่าฉันจะเกียจคร้านหน่อยเหรอ?"

"ผมเห็นคุณทำงานในร้านสะดวกซื้อ เห็นการแต่งตัวของคุณ รวมไปถึงสายตาของผู้จัดการร้านที่บางทีก็โผล่ออกมา ผมก็รู้แล้วว่าคุณไว้ใจได้"