ในรอยร้าว

ในรอยร้าว

“ใครใช้ให้เธอพากัณฑ์ธิรามาที่นี่”

ที่นี่มันคือสถานที่ที่เขาเกลียดที่สุดในคฤหาสน์หลังนี้ ไม่อยากแม้แต่จะเข้ามาเหยียบมัน แต่วันนี้กลับต้องเข้ามาเพราะมีคนขัดคำสั่ง สถานที่นี่มันเป็นที่ต้องห้ามจะเข้ามาได้ก็แค่บุคคลเพียงสองสามคนเท่านั้น
แม้จะเกลียดมันแทบขาดใจแต่ก็ไม่เคยปล่อยให้มันรกร้าง ทุกอย่างในสวนของเรือนดอกไม้นี้เขาจะไม่เกี่ยวข้องมันแม้แต่น้อยจะมีเพียงแค่คนสวนและป้ามนเท่านั้นที่จัดการดูแลมันโดยที่ใครไม่เกี่ยวข้องก็ห้ามเข้ามาเด็ดขาด!

“...” มุทิตาไม่อยากจะตอบคำถามของคุณตรงหน้าเพราะมันไม่มีเหตุผลเลยที่จะเข้ามาไม่ได้ซึ่งตรงนี้มันเป็นสถานที่สวยๆ ทั้งนั้นทำไมกันแค่เข้ามาชมความสวยงามแค่นี้มันก็ไม่ได้หรือ?

“ทำไมไม่ตอบมาฉัน!”

“เธอทำผิดมากรู้มั้ยมุทิตา”

“ฉะ...ฉันไม่รู้ว่ามันเข้ามาไม่ได้” เธอรู้มาเพียงแค่ว่าที่นี่มีเรือนดอกไม้ที่ซ่อนอยู่หลังคฤหาสน์หลังนี้แต่ไม่รู้เลยว่าจุดๆ นี้มันจะเป็นพื้นที่ต้องห้าม

“แล้วทำไมไม่รู้จักถาม สมองน่ะมีมั้ยหัดถามก่อนจะทำอะไรสิ! หรือว่าเธอไม่มีมันอยู่ห๊ะ!”

“ขะ...ขอโทษคะ ต่อไปฉันจะไม่เข้ามาที่นี่แล้วหรือคุณจะไล่ฉันออกก็ได้ฉันยินดีถ้าในสิ่งที่ฉันกระทำอยู่มันไม่ถูกต้อง”

“ฉันไม่ไล่เธอออกหรอกมุทิตา”

------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ เรื่อง "ในรอยร้าว" เป็นนิยายเรื่องแรก ๆ ที่มุกเขียนอาจจะมีภาษาหรือสำนวนที่ไม่ค่อยได้เรื่องสักเท่าไหร่ ต้องขออภัยด้วยนะคะ วันนี้เอามาให้อ่านฟรีกัน เรื่องนี้พระเอกขึ้นชื่อว่าเลวและร้ายมาก นางเอกก็ถึก อึด ทน หากใครไม่ชอบแนวนี้สามารถผ่านได้เลยนะคะ เนื้อเรื่องน้ำเน่าระดับสิบเลยค่ะ แหะๆ ยังไงก็ขอให้ทุกคนอ่านอย่างสนุกกันนะคะ^^

ปล.รบกวนคอมเม้นกันด้วยความสุภาพนะคะ ด่าพระเอกเราได้ แต่ขออย่าด่าคนเขียนแรงนะคะ เดี๋ยวใจจะรับไม่ไหวเสียก่อน ฮ่า ๆ
ขอให้อ่านให้สนุกและมีวันที่ดีค่ะ^^