เคมีรัก (หนังสือเสียง)

ฉันยืนตัวแข็งไม่ตอบกลับหรือขานรับอะไรของทั้งนั้นและเมื่อดึงสติกลับมาได้แล้ว ฉันก็แค่ทำหน้าที่ของหมอให้ดีที่สุด

“สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นคุณหมอเจ้าของไข้คุณฐานิตรีค่ะ ”

ฉันยกมือไหว้พร้อมกล่าวคำสวัสดีทักทายตามมายาท ในสังคมของคนที่เพิ่งรู้จัก

“อัย” เค้ายังคงเรียกชื่อฉันเหมือนอย่างเคย

แล้วเค้าค่อยๆเดินเข้าหาฉัน แต่ฉันรีบถอยและพูดแทรกความตั้งใจที่เค้า
กำลังจะทำ

“เออ คนไข้เพิ่งจะหลับไปได้สักพักแล้วแหละค่ะ หมอขอตัวก่อนนะคะ”

ฉันรีบก้าวเดินผ่านเค้าให้เร็วเพื่อจะได้ไม่ต้องอยู่ตรงนั้นแต่ไม่ทัน เค้ายังคงรวดเร็วเหมือนเดิม เค้าจับแขนของฉันเอาไว้ และดึงฉันเข้าไปกอดแน่นจนฉันขยับตัวแทบไม่ได้

“อัย ผมคิดถึงคุณ”

เค้ากอดฉันแน่นจนฉันแทบจะหายใจไม่ออก ฉันเผลอคลื้มไปกับ กอดอันอบอุ่นของเค้าที่ฉันคิดถึงมานาน แต่ฉันก็ต้องตั้งสติแล้วดึงตัวเองกลับมา ฉันผลักเค้าออก

“คุณจำคนผิดแล้วค่ะ ขอโทษนะคะ “

ฉันรีบเดินผ่านเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่ผิด คุณคืออัย คุณคือผู้หญิงที่ชอบศิลปะ ชอบเสียงเพลง สายลม ธรรมชาติ ชอบความสวยงามของอารยธรรม จิตอาสาที่ช่วยเหลือคนที่ด้อยกว่า ชอบอาหาร พื้นบ้าน กินง่าย อยู่ง่าย

ฉันหยุดฟังในคำพูดของเค้า มันคือสิ่งที่เค้าจำได้มาตลอดเวลา สิ่งที่เป็นฉันทั้งหมด

“ที่สำคัญคุณคืออัยของผม เราเป็นของกันและกันนะอัย คุณลืมคืนนั้นได้หรอ”

ฉันรีบหันไปเพื่อบอกให้เค้าหยุดทั้งคำพูดและความคิดทั้งหมดซะ

“หยุดนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ ไม่เคยเป็นแล้วก็จะไม่มีทางเป็น”

เค้ายืนมองฉันแล้วนิ่งไป ในใจของเค้าก็คงสับสนไม่แพ้กับฉันเช่นกัน
แต่ฉันไม่สามารถอยู่ตรงนี้ได้อีกแล้ว ไม่สามารถจริง ๆ

“ได้โปรดดูแลคุณแม่ของคุณเถอะค่ะ ดิฉันของตัว”

“ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมจะเอาอัยของผมกลับมาให้ได้คุณรู้ใช่มั้ยอัยว่าผมทำได้ทุกอย่าง”

ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แล้วรีบเดินออกมาจากห้องโดยเร็ว ฉันต้องเอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันคงทนเค้าไม่ได้