พลอยสีฟ้า

“ความจริง ถ้าคุณเขตรัฐเขาเกิดชอบพลอยลูกสาวแกขึ้นมาจริงๆ ก็เป็นการดี เพราะครอบครัวแกจะได้สบายกันเสียที”
“พี่แพรว!”
เพียรอุทานอย่างตกใจ เมื่อได้ยินพี่สาวพูดเช่นนั้น
“ฉันไม่เห็นว่าแกจะต้องตกอกตกใจอะไร หากว่าได้ลูกเขยเศรษฐี”
คุณแพรวพูดอย่างนึกขวางน้องชาย
“เป็นไปไม่ได้หรอกครับพี่แพรว ที่พวก ‘ศุภราชไมตรี’ จะเลือกเด็กอย่างลูกสาวผมไปเป็นสะใภ้อย่างออกหน้าออกตายกเว้นเสียจาก...”
“ยกเว้นเสียจากอะไร?”
พี่สาวซักเมื่อเขาหยุดไป
“ยกเว้นเสียจากเป็น ‘เมียเก็บ’ ซึ่งไม่ว่าจะยากจนยังไง ผมก็ยอมให้ลูกเป็นยังงั้นไม่ได้!”
“เท่าที่ฉันรู้ คุณเขตรัฐเป็นคนดี หากเขาจะรักชอบยายพลอยก็ต้องเกิดจากใจจริง”
คุณแพรวบอกให้เพียรเข้าใจเขตรัฐตามที่หล่อนเข้าใจและล่วงรู้มา

“แต่การแตกต่างกันอย่างมากมาย ทั้งฐานะและความเป็นอยู่ มักจะทำให้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันไม่ยืด อย่างน้อยพลอยก็คงถูกพวกญาติพี่น้องบางคนของคุณเขตรัฐมองแกอย่างดูถูกในเมื่อแกเป็นเพียง นางสาวพลอย โพยม!”