มนต์รักบ้านนา

ค่ำคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ สวรรค์บ้านนา น่าจะใช้คำนี้ได้กับภาพบรรยากาศสนุกสนานและการฉลองรอเวลานับถอยหลังกันอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หลอดไฟนีออนสีหลายดวงถูกนำมาปักตามทางเดินจากโรงนาคาเฟ่ ไปยังที่พักและไฟประดับที่ตกแต่งตามต้นไม้ก็ยิ่งทำให้สถานที่กลางทุ่งท่ามกลางอากาศหนาว แลดูอบอุ่นสวยงามแปลกตาไปมาก

"อุ่นมั้ยคะ"

เสียงนุ่มเอ่ยขึ้นมาแทบจะชิดใบหูคนฟัง ลมหายใจอุ่นเป่ารดจนรู้สึกได้ ไหนจะอ้อมกอดที่กระชับร่างรั้งเข้าหาภายใต้ผ้านวมที่ห่อหุ้มเราสองคนเอาไว้ ตอนนี้บนดาดฟ้าลอยของคาเฟ่มีเพียงแค่เราสองคนที่นั่งอิงกันมองดาวบนฟ้า รอเวลาเคาต์ดาวน์พร้อมกับแขกที่มาพักและพ่อแม่พี่น้อง ที่กินดื่มกันอยู่ด้านล่าง

"ถ้าบอกว่าไม่อุ่นละคะ"

เสียงหวานตอบกลับไปเบา ๆ พลางยิ้มมองฟ้าไปด้วย

"ไม่อุ่นเหรอคะ ถ้างั้นเข้าห้องกันมั้ย"

"บ้า จู่ ๆ มาชวนเข้าห้องคิดอะไรเนี่ย"

"อ่าว คิดอะไรคะ พี่แค่จะพาไปนั่งในห้องจะได้อุ่น ๆไง ที่รักนั่นแหละคิดอะไร หืม คิดไม่ดีกับพี่ใช่มั้ยเนี่ย ฮึ ฟอดด"

แก้มนุ่มถูกปลายจมูกโด่งกดหอมไปเต็มรัก

"ฮื้อ พี่นินน่ะ เอาเปรียบตลอดเลยนะคะ ใครจะไปคิด พี่นั่นแหละคิด"

คำตอบยอกย้อนทำให้คนฉวยโอกาสหัวเราะชอบใจ จริง ๆ ก็คิดแหละ แต่ไม่นึกว่าน้องจะรู้ทันกัน ถึงจะขี้อาย แต่ไม่คิดว่าแก้วณรีจะกล้าพูดออกมาแบบนั้น

"ยอมรับก็ได้ค่ะ พี่อยากเข้าหอคืนนี้เลยด้วยซ้ำ"