ความนัยในจุมพิต (นิยายชุด บริดเจอร์ตัน เล่ม 7)

นิยายชุด บริดเจอร์ตัน เล่ม 7

แกเร็ธ ซินแคลร์กำลังตกที่นั่งลำบาก บิดาผู้เกลียดชังเขาหมายจะทำลายทรัพย์สินของตระกูลเพื่อให้แกเร็ธเป็นยาจกในวันข้างหน้า ของตกทอดชิ้นเดียวที่แกเร็ธได้มาคือไดอารี่เก่าแก่ ซึ่งอาจเก็บซ่อนความลับเกี่ยวกับอดีตของเขา...และเป็นกุญแจสู่อนาคต ปัญหาก็คือ...มันเขียนด้วยภาษาอิตาเลียนซึ่งแกเร็ธอ่านไม่ออกสักคำ

วงสังคมชั้นสูงเห็นพ้องว่าไฮยาซินธ์ บริดเจอร์ตันไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน เธอฉลาดเป็นกรด ปากกล้าเป็นกำลัง และในความเห็นของแกเร็ธ...ควรพบเจอแต่ทีละน้อย แต่มีบางสิ่งในตัวเธอที่จับความสนใจของเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย

เมื่อแกเร็ธและไฮยาซินธ์ได้พบกันที่งานแสดงดนตรีอันเป็นงานปวดประสาทประจำปีที่บ้านสไมธ์-สมิธ สำหรับไฮยาซินธ์แล้ว ทุกคำที่ออกจากปากแกเร็ธคือคำท้า เธอจึงเสนอตัวเป็นผู้แปลไดอารี่ต่อให้ภาษาอิตาเลียนของเธอไม่ได้เก่งกาจอะไรเลย แต่เมื่อทั้งสองเริ่มจมลงสู่การไขปริศนา เธอและเขากลับพบว่าคำตอบที่มองหากลับไม่ได้อยู่ในไดอารี่ แต่อยู่ในกันและกัน... และไม่มีอะไรจะเรียบง่าย...หรือซับซ้อน...เท่าหนึ่งจุมพิตที่สมบูรณ์แบบ