Last soul Mine คุณผีขี้เหงากับเขาคนโสด

“จงไปซะเจ้าผีร้าย ไปสู่ที่ๆเจ้าควรอยู่ซะเถิด” เสียงชายแก่ที่ใส่ชุดขาวยืนโบกเครื่องรางอะไรสักอย่างอยู่ โหยนี่ตรงนั้นมันไม่มีอะไรเลยนะนั่น ผมคิดในใจ เมื่อเห็นชายแก่และคนอีกกลุ่มกำลังกอดกันตัวสั่นที่หน้าห้องของโรงแรมxxx
อ่อจะถามว่าผมเป็นใครน่ะเหรอ จะบอกว่า ผมไม่ใช่คนหรอกครับ เป็นเพียงวิญญาณดวงหนึ่งที่อยู่มานานแสนนาน นานจนผมสามารถปรากฏตัวเป็นรูปร่างเดิมที่เคยมีชีวิตอยู่ เมื่อปี 2439 พศ.ที่ผมเสียชีวิต แต่ผมจำไม่ได้แล้วว่าวันอะไรเดือนอะไร ก็แหม มันผ่านมาตั้ง100กว่าปีแล้วนี่ครับ ถ้าจะถามว่าทำไมผมถึงออกมาเดินเพ่นพ่านอะไร ก็คงเพราะ เหงา แค่คำๆนี้คำเดียวมันฆ่าคนได้เลยนะครับ เอ้าลืม ผมตายไปแล้ว แต่จะตายซ้ำสองไม่ได้อีกหรือไง อันนี้ก็ตอบไม่ได้ เพราะไม่เคยลอง ตอนแรกๆทำใจไม่ได้เลยครับ ผมเสียชีวิตตอนอายุ19