ผมมันคนเลว

"ฉันเกลียดนายหยาง!"
"แต่ฉันรักเธอนะโบตั๋น"
"ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ ไอ้เลว ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้&@&@#฿"สารพัดคำด่าที่โบตั๋นพ่นออกมาใส่ผู้ชายตรงหน้า
"ฉันจะถือว่านี่เป็นคำบอกรักจากเมียก็แล้วกันนะ"หยางกระตุกยิ้มก่อนจะเข้ามาหอมแก้มโบตั๋นฟอดนึง แล้วหันไปสนใจแล็ปท็อปในมือต่อ
"พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้!"
"ยังกลับตอนนี้ไม่ได้ รองานเสร็จก่อน"
"แต่ฉันจะกลับเดี๋ยวนี้!"เธอยังคงนั่งเถียงคอเป็นเอ็น
"ทำงานก่อนสิโบตั๋น..."
"นั่นมันเป็นงานของนายไม่ใช่งานของฉันสักหน่อย"
"บอกให้นั่งรอก็นั่งรอเถอะน่า อย่าดื้อถ้าไม่อยากโดนจับกระแทกในรถก็นั่งเงียบๆไป"
"...."
ก็นั่นแหละ...โบตั๋นยอมนั่งปิดปากเงียบในรถโดยมีหยางนั่งอยู่ข้างๆ
เธอเกลียดเขามากในขณะที่เขารักเธอมาก
เกลียดที่เขาใช้อำนาจและเอาพี่ชายของเธอมาเป็นข้อต่อรองให้เธออยู่กับเขา มันเป็นข้อต่อรองที่เธอหลีกเลี่ยงไม่ได้เพื่อแลกกับชีวิตและความปลอดภัยของพี่ชายเธอ เธอจำเป็นต้องทำ...