At midnight ปาฏิหาริย์รักแวมไพร์ เล่ม 1

"คุณนี่ได้เปรียบทุกอย่างเลยนะ" อีธานเอ่ยขึ้นมา "ตบผมไม่พอ ยังจูบผมเองอีก"
เชอแตมอ้าปากค้างเติ่ง หน้าเธอแดงแป๊ดเป็นลูกตำลึงสุก อีธานได้แต่ยิ้มมุมปากอย่างเดียว แววตาจ้องมองพวงแก้มที่แดงอมชมพูนั้นด้วยความรู้สึกอิ่มใจ เขารู้สึกพอใจอย่างบอกไม่ถูก
เชอแตมอ้าปากพะงาบ ๆ จะพูดอะไรสักอย่างแต่เธอกลับพูดไม่ออก สมองพิการไปชั่วคราว จนเลือกสรรคำพูดมาโต้เขาไม่ออก
"ผมแค่กำลังนับหนึ่งถึงร้อย ถ้าคุณไม่ทำอะไร ผมก็จะพาคุณลงไปอยู่แล้ว" เขาเอ่ยออกมาด้วยมุมปากที่แย้มยิ้มแบบน่าถีบให้ตกตึก และทำให้เชอแตมยิ่งอึ้งไปอีก แล้วที่เธอแตะปากเขาด้วยปากเธอเมื่อกี๊ล่ะ เธอเสียจูบแรกไปฟรี ๆ งั้นเหรอ
"คุณว่าอะไรนะ" เชอแตมถามเสียงเย็น
"ผมนับได้เก้าสิบเก้า แล้วโดนคุณจูบเสียก่อน" อีธานยิ้มกว้างแบบกวนประสาทเธอ