รักร้าย เจ้าชายจากนรก Dear my Pandemonium from Hell

ความรู้สึกเป็นเรื่องตลกร้าย ที่มักมาแบบไม่บอกกล่าว
ความรักเองก็เช่นกัน..

“งั้นก็ ..ตอนนี้ก็มีความสุขซะสิ”
“…อยู่กับนายมีแต่ความโกลาหล จะหาความสุขจากไหนล่ะ”
“แล้วพี่อยากทำอะไรล่ะ?”
“..ทำแผลนายให้เสร็จมั้ง” ว่าแล้วเธอก็โน้มหน้าเข้ามาจัดการกับสารพัดแผลบนหน้าผมต่อ ลมหายใจอุ่นๆของเธอกระทบกับหน้าผมเบาๆ ..ความรู้สึกนั้นมันกลับมาทักทายผมอีกแล้วครับ อาการหายใจไม่ทั่วท้อง ใจเต้นรัว รู้สึกหน้าร้อนผ่าว
“….” ผมมองหน้าเธออย่างห้ามไม่ได้
“….” เธอที่เพิ่งรู้ตัวว่าผมจ้อง ก็มองกลับมาเหมือนกัน
“….”
“….” เธอไม่ได้พูดอะไร
“….” จมูกเราค่อยๆขยับเข้าหากัน ..ริมฝีปากก็เช่นกัน
“..” แล้วเธอก็ประทับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ ..บนริมฝีปากของผม

ผมสัมผัสทุกอย่าง ..ปากอวบๆ รสมิ้นท์ที่ปลายลิ้นจากลูกอมยี้ห้อโปรดเธอ กลิ่นหอมจากซอกคอขาวๆนั่น กลิ่นแชมพูจากผมดำสนิทนี่ และความเหนอะจาก
ลิปกลอสที่ทำให้ปากเธอมันวาวน่าจูบ ..ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนั่งอยู่ในกระสวย ..ที่กำลังทะยานออกจากชั้นบรรยากาศของโลก ..อะดรีนาลีนสูบฉีดเหมือนวิ่งมาเป็นพันกิโล ..ผมไม่ได้อ่อนหัดเรื่องพวกนี้นะ ..แต่นี่มันต่างออกไป
ผมยังคงปล่อยให้เธอรุกอย่างที่ต้องการ เธอขบริมฝีปากของผมเบาๆ ก่อนปลายลิ้นเราทั้งคู่จะสัมผัสกันอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง..